Tanghaling tapat ngaun....
kakatapus ko lang kumain...
sarap kasi ng ulam eh...
bistek, sinigang na bangus at isang malaking CRAB!!!
Solve>>>>!!!!
kasabay ng kabusugan ko ay ang pagpasok sa isipan ko ng isang kwento na kakainisan ng lahat
meron akong cousin...
girl xa...
same kaming walang kinalakihang father....
magkatulad kami sa mga paniniwala...
dahil pareho kaming walang ama...
naghahanap xa ng attension>>>
attension at pagmamahal>>>
na hindi kayang ibigay ng isang ina...
maraming nagsasabi na ang pagmamahal ng isang ina ay kyang tumbasan o higitan ang pagmamamahal ng isang ama>>>
pero base sa experience nmin>>>
hindi totoo un>>>
maraming mawawala sa isang tao pagwalang Ama
maraming kulang>>> kaya kami gumagawa ng paraan "mapasama o mapabuti man" para maramdaman at mapunan ang kakulangan sa buhay namin...
ganyan ang naging paniniwala nya>>>
kaso ibang landas ang tinahak nya...
dahil na rin siguro sa babae xa...
kaya magkaibang magkaiba kami...
naikwento ko na d2 dati na ako tinahak ko ang maling landas papuntang tama
kaso xa hanggang ngaun sa maling landas pa rin....
di talaga kami close...
actually anak xa ng pinsan ng mother ko...
kaya wala ako magawa...
tulad ng pangangaral ko sa mga friends ko...
gusto ko rin sana sang pangaralan....
ganito ang pangyayari kaya na-open ang usapan tungkol sa kanya...
stop na xa pag-aaral....
lagi kxe xang nasasangkot sa gulo...
Oo gulo>>>
kababaeng tao mahilig sa basag-ulo
laging nasasangkot sa Sabunutan>>>
Present sa mga awayan
siguro pinaglalaban nya ang karapatan nyang maging maganda
kahit hindi...
kaya tuloy maraming nagagalit sa kanya...
sabi nga ng iba... she always looking at the mirror kahit na mukhang ipis ang nakikita
Oo... ulanin siya ng mga pang aasar...
pero khit di sa maganda at maraming nagsasabi nun sa kanya
tuloy pa rin and paglaban nya ng karapatan nya bilang isang maganda at kagalang-galang na babae... kahit sa tingin ng iba Eh hindi nmn...
NA Drop-out xa....
Dahil ilang beses na rin siyang pinag aral at patuloy na nasasangkot sa gulo...
di na siya pinag-aral ng Ina nya...
pero tuloy pa rin ang kalukuhan nya...
may ugali siyang "malikot ang kamay"
dahil di kayang ibigay ng ina nya mga gusto nya...
gumagawa siyang ng paraan para makuha at makasabay sa mga usong gamit ng mga barkada nya...
minsan nabalitaan ko na lang na nagpapadali na xa...
magkapera lang....
swenerte xa at nakakuha siya ng sugarPAPA....
mapera...
pinag-aral xa...
P500 pesos ang laging baon nya sa eskwela....
kaso nung nalaman ng ina nya na meron siyang sugarpapa...
nademonyuhan xa....
Oo na demonyuhan xa...
kase
tama bang turuan mo ang sarili mong anak kung paano makakakuha ng malaking pera sa matandang yun...
denemanda nila ang lalake...
kaso dahil malinis ang record ng lalake sa kahit saang presinto...
ayaw nyang dungisan ang pangalan nya...
handang magbayad ng malaki ang lalake...
wag lang matuloy ang pagdedemanda...
ok... nagkasundo and dalawa sa presyong P150,000
walang demanda basta maibigay ang pera n yan sa nakatakdang panahon
dahil sa kumalat ang balita na magkakaroon sila ng ganung kalaking pera
mabilis din kumalat ang mga plastik na tao...
mga taong dating umaapi sa kanya...
nagsulputang bigla...
ung mga taong hindi nila naaasahan nung may problema xa
parang mga metal na nahigup ng magnet na gawa sa pera
PERA... Bullshit!!!
PERA isang Papel lang
Pero kayang baguhin ang pananaw ng mga tao
dahil sa perang hinahawakan ng pamilya nila ngaun...
dumami ang mga kaibigan...
at mga kakilala
ok
binigay ang paunang bayad...
SM sila...
bili d2 bili dun
>>>
Isang malaking katangahan
>>>
havaianas ang tsenelas>>>
presyo pa lang...
pero di nila naisip na ang perang hawak nila...
mabilis lang mawawala....
P150,000 lang un
di man lang sila ng-isip ng bussiness na kung saan ang pera nila ay mananatili sa mga kamay nila
gusto ko sanang turuan ang pinsan ko...
kaxe lam ko nmn na experience na rin nya na "ang bagay na Di pinaghirapan madaling mawala"
dapat kahit papaano naisip nya un...
nakakalungkot isipin...
ang pera na hawak nila
bandang huli
pagsisisihan nila
dahil sa kung ano anong kagustuhan lang ang sinusunod nila...
mauubus ng parang bula ang lahat ng un...
Oo meron silang mga kaibigan ngaun...
may pera sila eh
pero hanggang kailan???
havaianas....
naranasan nilang ang presyo nun eh.. pangkain na nila sa buong buan....
pero di sila nag isip...
tsinelas pa rin un.. napupudpud....
think 1st before You move...
di marunong magbudget...
lam nila ang hirap nangwalang pera...
sana naisip nila un...
basta bago maubus ng tuluyan ang pera nya..
kakausapin ko na xa tungkol sa mga plastik sa paligid nya...
kawawa sila
]pag dumating ang panahon na magsisisi sila dahil binigyan nila ng pera si ganito at si ganyan...
sila ang kawawa sa paningin ko...
dahil unti unti na silang sinasakal ng mga PLASTIK SA PALIGID NILA...
chapter 9 : Sa paggawa ko nito>>>
humarap ako sa yugto na gusto ko ng isuko ang paggawa nitong talambuhay ko
lumipas ang mga araw ay tila kahit anong salita eh walang pumapasok sa isip ko
di ako makapag isip,,, di ako makapagsimula>>
isusuko ko na lang ba ito?? tanong na ilang beses pumasok sa isipan ko..
pero nang nagbukas ako ng Email koh na-shock ako sa mga messages na natanggap>>>
hindi ako ng-eexpect na makikilala ang gawa ko...
madaming messages na galing sa mga reader ang natanggap ko
na inspire sila....,,,
napaiyak sila,,,,
naging masaya sila,,,
natuwa sila,,,
naging daan ang gawa ko upang maging hudyat ng paglingon nila sa kanilang mga nakaraan..
Oo.. binalikan nila, at naalala ang nakaraan
may nag sabing swerte sila kasi nag-aaral sila at may pang-aral sila..
na realize nila ang kamalian at ka swertehan nila sa buhay
they promise me na pag iingatan nila yun>>>
they cheer me up na ituloy ko pa...
ok... tama yun pala ang dahilan kung bakit ko to ginagawa...
to inspire everyone!
di ko akalain na ang mga pinagsabihan ko nito eh pinagsabi rin nila sa iba...
salamat sa mga nagkalat ng mga kalukuhan ko sa buhay ko...
ang bait nyo sa na kunin ka na ni LORD!
anyway.....
kahit napangiti kita ng saglit...
may nararamdaman akong mali...
may problema ka....
alam mong mali...
pero no choice.....
napadpad na rin ako sa lugar mo...
lugar kung saan wala kang choices..
khit di tama kylangan gawin...
kapit sa patalim tayo ngaun..
kailangan ma-maintain ang kalagayan ntin...
sawa na tayo sa kahirapan...
ayoko ng balikan ang nakaraan
Uu tama lang yang ginagawa ntin...
practical lang tayo...
open-minded..
mag-isip na sila ng masama..
i dont care atleast nakakakain ako 5 time a day...
malaki na ang nagbago sa simpleng ako noon sa ngayun>>>>
tanggap ko na>>>
mas naging open ako sa reality of life...
di patas ang mundo...
walang di marunong magsinungaling>>>
kahit tropang dikit mo na>>>> kakalas pa rin sayo yan pag kinakailangan....
gamitan ang mundo ntin....
no choice eh...
gawa ka ng kabutihan.. wla ka mapapala...
dapat palaban ka!
di ka mabubuhay sa mundo kung di ka magsasakripisyo...
wag kang mag alala kasama mo ako, kasama sila,
di lang tayo ang gumagawa ng katarantaduhan sa mundo...
walang taong malinis!!! walang Priest o Pari!!! na di marunong kumantot!!!
kahit Santo Papa at mga Saints>>> natutong mag JACK & KOLL!!!
Alam nyo ba ang kwento ni Maria at Joseph...
ikwekwento ko sa susunod>>>
lumipas ang mga araw ay tila kahit anong salita eh walang pumapasok sa isip ko
di ako makapag isip,,, di ako makapagsimula>>
isusuko ko na lang ba ito?? tanong na ilang beses pumasok sa isipan ko..
pero nang nagbukas ako ng Email koh na-shock ako sa mga messages na natanggap>>>
hindi ako ng-eexpect na makikilala ang gawa ko...
madaming messages na galing sa mga reader ang natanggap ko
na inspire sila....,,,
napaiyak sila,,,,
naging masaya sila,,,
natuwa sila,,,
naging daan ang gawa ko upang maging hudyat ng paglingon nila sa kanilang mga nakaraan..
Oo.. binalikan nila, at naalala ang nakaraan
may nag sabing swerte sila kasi nag-aaral sila at may pang-aral sila..
na realize nila ang kamalian at ka swertehan nila sa buhay
they promise me na pag iingatan nila yun>>>
they cheer me up na ituloy ko pa...
ok... tama yun pala ang dahilan kung bakit ko to ginagawa...
to inspire everyone!
di ko akalain na ang mga pinagsabihan ko nito eh pinagsabi rin nila sa iba...
salamat sa mga nagkalat ng mga kalukuhan ko sa buhay ko...
ang bait nyo sa na kunin ka na ni LORD!
anyway.....
kahit napangiti kita ng saglit...
may nararamdaman akong mali...
may problema ka....
alam mong mali...
pero no choice.....
napadpad na rin ako sa lugar mo...
lugar kung saan wala kang choices..
khit di tama kylangan gawin...
kapit sa patalim tayo ngaun..
kailangan ma-maintain ang kalagayan ntin...
sawa na tayo sa kahirapan...
ayoko ng balikan ang nakaraan
Uu tama lang yang ginagawa ntin...
practical lang tayo...
open-minded..
mag-isip na sila ng masama..
i dont care atleast nakakakain ako 5 time a day...
malaki na ang nagbago sa simpleng ako noon sa ngayun>>>>
tanggap ko na>>>
mas naging open ako sa reality of life...
di patas ang mundo...
walang di marunong magsinungaling>>>
kahit tropang dikit mo na>>>> kakalas pa rin sayo yan pag kinakailangan....
gamitan ang mundo ntin....
no choice eh...
gawa ka ng kabutihan.. wla ka mapapala...
dapat palaban ka!
di ka mabubuhay sa mundo kung di ka magsasakripisyo...
wag kang mag alala kasama mo ako, kasama sila,
di lang tayo ang gumagawa ng katarantaduhan sa mundo...
walang taong malinis!!! walang Priest o Pari!!! na di marunong kumantot!!!
kahit Santo Papa at mga Saints>>> natutong mag JACK & KOLL!!!
Alam nyo ba ang kwento ni Maria at Joseph...
ikwekwento ko sa susunod>>>
Subscribe to:
Posts (Atom)