Kabanata walo!!!- lungkot Ko!

balik tayo sa aking nakaraan...

magtatapos na ang kabanata ko bilang 4th year high...
masaya dahil MASAYA!

nanjan na ang mga classmate ko na ngtatanungan kung san sila mag aaral...
kahit sa ibang section ganun din ang usapin...
kung saan saan sila mag eenroll?

samantalang ako....

tahimik lang...

wala man sa akin kahit mahiwalay ako sa mga kaibigan ko sa high school basta maka-pag college lang..

dahil panatag ang loob ko na may mapapasukan...

at dahil laging binagyayabang ng mama ko ang educational plan ko
ako din nagyabang...

tuwing may nagtatanong sa akin kung saan ako mag eenroll
laging sagot ko
"di ko pa alam eh...
pero mag co-college ako may educational plan ako eh"

taas noo kung sinasabi tulad ng payayabang ng magulang ko ang "educational plan ko"

Oo! maraming naingit kasi ako may educational plan, sila di nila alam kung saan huhugutin ang perang gagamitin nila para maka pag-enroll sila...

pero ng magbakasyon na at naghahanap na ng University na papasukan...
I-try to go in T.I.P
ok dahil tropa daw ni mama ung Dean sa T.I.P.
napadpad ako sa makati para maka pag exam..
naka-libre ako ng entrance exam at mga bayarin...

Ganda naman ng Resulta....
Nakapasa ako...

Ok... No problem sure ako sa T.I.P.

kaso ung Lintek!! na "Educational plan" ko

hindi nalakad ng mama ko...

ANg laki ng sama ng loob ko...
para akong nawalan ng karapatang mag aral..

Matalino naman ako, magaling din naman ako sa klase...
na 90% ko ang entrance exam ko...

pero bakit....???
bakit ko kailangan magpaiwan sa mga batch ko sa high school...

dahil nga sa subrang sama ng loob ko dahil di ako naka pag aral...
naglayas ako sa bahay...

naglakad ako ng naglakad...
lakad dito, lakad jan,
halos mabaliw ako...

habang naglalakad...
puro tanung sa Diyos ang nasa isipan ko...

BAKIT GANITO ANG BUHAY KO!?

lumuluha ako habang iniisip ko ang kapalarang dumating sa buhay ko...

at kahit na kumakalam ang tiyan...
dahil nga sa wala akong dalang pera khit mgakano lang...

tuloy ko pa rin ang paglalakad...
na parang "Gusto ko ng magpakamatay!"

So... dahil nga sa member ako ng Fraternity.. may nalapitan ako
Napadpad ako sa De Jesus st. Roosevelt...

yung brod ko dun...
may computer shop...

dahil nga sa subrang pagod sa paglalakad.. naka tulog ako sa computer shop..

then kwenento ko ang pangyayari sa buhay ko...
nagpa-inum sila...
nailabas ko ang sama ng loob ko..
at naintindihan din naman nila...

napagpasyahan nilang dun na lang ako sa kanila mag trabaho...
Ok naging Compter cafe crew ako...
Nice.. kumita ako ng pera...
nag self-study ako... ang mga guro ko ay ang mga computer sa shop...
may mga website na nagtuturo ng education...
pinag buti ko ang kaalaman ko sa computer...
hanggang sa may mga nakilala akong computer graduate na...
pumupuri sa kagalingan ko...
alam nilang mas marami akong alam kesa sa kanila...
at di nila tatalunin ang mga expiriences ko tungkol sa computer...
aminado naman talaga sila na may mga alam ako tungkol sa computer na di nila alam...
kaya ung iba... sa akin nag pa-tuitor..
Ok.. dagdag kita na naman...

dahil sa paniniwalang parehas lang ang kinikita ko sa mga kinikita ng mga College graduate...
Pinagpatuloy ko ang pag tratrabaho...

Oo maraming college graduate na walang job dito sa pilipinas...
pero ako...
Meron! kahit walang deploma...

ayos kumikita ako ng P500 a day...

saya...

Yun pala ang tendency nun... once na nakahawak ka na ng pera...
tatamarin ka ng mag aral...
kasi dahil na rin sa reason parehas lang at mas malaki ang kinikita ko sa mga college graduate...
pero mali ako...

di pala panghabang buhay ang job ko na yun...
nagkaroon ng emergency ang may ari ng shop.. at napilitan nya itong ibenta kahit na malakas itong kumita...

nalungkot ako...
dahil nging parte na rin ng buhay ko ang mga araw araw na customer ng shop na iyon...

kaya naghanap ako ulit ng job...

subrang hirap...
dahil wala akong deploma...

deploma talaga ang pinakamabilis na processo para makapag trabaho....
pero di ako nagpatalo...
dahil na rin sa subrang madiskarte ako...

nagpasikat ulit ako sa loob ng computer shop...
ayos... nakita nila ang kagalingan ko...
tanggap na naman ako...

ngayon isa na akong grafix artist...
at- tshirt designer... san ka pa...

hehehehe

KAbanata Seven- isisingit ko lang...

wala ako maisip sa mga sandaling ito...
tanging alam ko ay may hawak akong gitara habang mag tatype ng kwento ko..
hawak ko ang gitara pero ng tatype ako?!
di ko alam ang gagawin ko...
mag guiguitara ba ako o mag kwekwento...
kaya ako napagpasyahan kong mag type khit may nakaipit na guitara sa aking mga kamay..

pansin ko...
marami nga talagang tao na di makapagpasya sa mga ilang bagay sa mundo...
halimbawa na lang ng ginagawa ko ngaun...

kung pwedeng nga lang pag sabayin eh di sana ginawa ko na....
pero minsan may mga tamang paraan, na magagawa mo kung gusto mong pag sabayin ang mga gusto mong gawin..

nakakatuwang isipin na noong nag aaral pa ako...
at pang umaga ang pasok ko...
madalas akong gumawa ng bagay na di ginagawa ng ordinariong tao...
biruin mo
kahit bastos at masagwang sabihin
pinagsasabay ko ang pag totoothbrush habang tumatae....
uu ginawa ko minsan un dahil late na talaga ako...
di tulad ng iba... di man lang marunong mag toothbrush...
makakakuha ka na ng isang malaking slice ng keso pag kenaskas mo ang ngipin nila>>>
yack talaga!!! subra!!
buti pa ako kahit di normal ang pag totoothbrush noon
at least nakaraos ako at di pa ako bad breath...

hehehe...
hawak ko parin ang guitara..
di ko alam kung maghahanap na lang ako ng mga chord sa net o itutuloy ko ang kwento ko...
may mga pagkakataon sa buhay ko pag hawak ko ang guitara ay nakakaisip ako
ng mga kanta na di ko alam kung paano kakantahin ng maayos at sasalpakan
ng chords para mging isang kanta...

Oo nangangarap akong maging isang compositor.. paghawak ko lang ang guitara....
lalo na pag-inluv ka... parang gusto mong gumawa ng kanta base sa mahal mo...
lagi papasok sa isipan mo na gusto mong alayan ng isang awitin ang isang taong especial sa iyo...

minsan gumawa ako nga kanta...
natutuwa ako...
nagagandahan ako...
inulit ulit ko pa....
kampay sa guitara...
hawak sa ballpen at papel para mag sulat...

nang matapos na...
kinanta ko ulit ito...
love song ang nacompose ko...
ganda lyrics....

after na magawa ko yun...
pinarinig ko sa kanya...
dala ko ang guitara...
sabay kampay ulit...
habang kinakanta ko ang compose kung love song para sa kanya...
pagtapos ng kanta...
napangiti ko siya...
at napapalakpak din siya
kaso may sinabi siya, na kinatapos ng career ko bilang compositor..

"JOECRIS MAS MAGANDA YAN KUNG TINULA MO NA LANG!!! (sabay tawa ng malakas)"

Nalungkot ako at nagtampo..
parang batang maliit na di nakuha ang gusto...

umuwi ako sa bahay at ni-record ko ang compose ko....
para mapakinggan

"Oo nga tunog lata ang boses ko!!!"

Dahil sa payo nya...
Di na ako ng compose at sumubok gumawa ng kanta...

Lahat ng naiisip ko...
Ginagawa ko na lang tula...
Mukhang Mas maganda nga pag Tula...

Natuto akong mag guitara dahil sa hilig ko sa musica...
kaso ung musica ang walang hilig sa akin...

sabi nga nila pag-ayaw nila sau... edi ayawan mo din sila..
kaya inayawan ko ang pag cocompose ng kanta...

kaya lang naman ako nag aral mag guitara dahil noong high school...
sikat at may dating ang taong marunong tumugtog ng guitara....

sarap kayang tumutugtog ng guitara habang kumakanta ang mga classmate 0 schoolmate mo...

lalo na ang mga crush mo...

paniniwala ko kasi noon... may dagdag pogi points ang marunong ng guitara...
siguro tama lang na may alam akong tugtogin kesa wala...

pero ako mabilis akong mainluv...
lalo na sa mga magagandang boses...
at yung mga gumagawa ng tula na nakaka-touch ng damdamin...

sino bang di maiinluv sa taong para kang sinasampal ng puso at emotion pag kumakanta...

minsan may nakita akong girl na umiiyak dahil ung gown na susuotin nya ay nadala ng classmate nya...

gown yun na susuotin nya pag kumanta na siya...
dahil nga sa dumaan lang ako at naramdaman ko ang bigat na dinadala nya...
napahinto ako...
i really want to help her...
pero dahil wala akong gown...
di ko siya matulungan...
then i think another alternative solution about her problem
dahil nga sa humahagulgol na siya..
at kakanta pa...

umalis ako... Pakialam ko sa kanya...
kung siya nga mismong may problema eh wala siyang ginagawang solusyon, ako pa kaya...
ano ko ba siya!?

umalis ako at nalakad...
deretso ako sa canteen...
bumili ako ng puto..
habang kinakain ko ang puto sa canteen..
naalala ko pa rin ang girl na humahagulgul...
para tuloy may halong luha ang putong binili ko...

dahil di naman ako masamang tao...
kahit wala na akong pamasahe pauwi...
bumili ako ng C2 apple... hehehe

binalikan ko siya sabay abot ng C2 apple (sana kuntin akong writter ng C2)
ibinigay ko ang C2 sa kanya sabay sabing...
"Oh uminum ka muna... Kakanta ka pa! walang mangyayari kung iiyak ka lang jan"
After that.. di ko alam kung nagkaroon ng milagro...
dumating ang gown nya...
At nakakanta siya...

MAsaya na ako na tinatanaw nya ako habang kumakanta siya sa stage...
kahit di siya nagpasalamat ng personal...
lam ko malaking tulong ang ginawa ko para sa kanya...

KAbanata ANIM-"BAD SIDE OR GOOD SIDE>> Alin ang mas matimbang?"

"Badside" or "goodside"

minsan sa buhay ko... napadpad ako at tumayo sa gitna ng goodside and badside...
dahil sa sobrang curiousity ang kabuoan ng pagkatao ko.. i try to go in Badside!!!
i share my expirience in badside>>>

sarap ang buhay ng taong bad>>> lam mo kung bakit?!

Gawa ng masama dito, gawa ng masama jan!!!
naging hobby ko ang paggawa ng masama para matakasan at magkaroon ng panandaliang kasiyahan sa buhay kung puno ng kalungkutan...

naramdaman ko ang kasiyahan sa pagiging masama!
at naramdaman ko din ang pinakamabigat na pagsisisi sa salitang kasamaan!!

Sermon dito! Sermon jan!!! lahat ng mga salitang ikawawasak ng pagkatao mo tatanggapin mo!!!
Oo! lahat ng ikadudurog ng puso ko! narinig ko na!!!
sa magulang ko!, sa mga Kapatid ko!,
kapitbahay!, kamag-anak!, kahit kaibigan ko! un ang tunay na sakit!

. wala kang magagawa kasi its ur fault...
kahit gusto mong sigawan ang taong gumawa sayo at humulma ng pakatao mo!
wala kang magagawa... di ka makakagalaw kc...
kaw ang mali, sila ang tama... rules of being young...
kahit sa puso mo... sila ang ngkamali kc sila ang dahilan kung bakit mo ito ginagawa!
kaw parin ang masama!!
ur such a loser!!!

good thing for being bad is the lessons that the school can't give

ang pagiging bad ay kakambal ng salitang learning..

Learn to ur mistakes ika-nga...

the more mistakes the more lessons diba???

kaya ako natuto!!!
because of my mistakes!!!

pero base in my expirience... may mga bad na dumideretso sa good...

at mas maganda ang bad kesa good...
kasi sa bad thing may thrill>>>>

meron akong kilalang girl... may BF siya....
niligawan ko ang girl kahit may bf siya...
in-short...
masarap manulot ng Gf ng may Gf...
may thrill kase... biruin mo sila... tapos papasok ka at gagawa ng eksena bandang huli
panalo ka!!!
Mag syota palang sila eh... PWede pa yan!!!! di pa kasal!!!....
yan ang stupid reason ko!

basta di kasal, pwede pa... !!!
kaya ako di nagpakasal para pwede pa!

dami pa kayang babaeng nangangarap na makatabi ako at malaman kung bakit masaya at masarap ang langit...
di lang isa ang anak na babae ng diyos... madami pa!

di pa tapos ang misyon ko upang ipaliwanag ang salitang langit sa iba....
hangga't may babaeng na cucurious tungkol dito, dito lang ako... handang ibagay ang langit sa inyo...

by the way nalayo na naman ang usapan...
umiral na naman ang fantasya ko...

ang pagiging bad ay pagiging curious sa mga tanong sa mundo,
marami talagang mali na marerealize lang once you try it...

to see, feel, to expirience is to believe...

pero ako...

na-try ko na lahat ng badthings sa mundo...
maliban lang sa mga ang drugs at bisyo!
kung mag cucurious ka sa Drugs and Vices...
mas maganda ng magBigti ka na lang....
maglaslas o kaya tumalon sa billboard...
pagsumubok ka kasi nito, dun di ang tuloy mo....
using drugs is destroying ur personality...

maraming masasamang bagay ang magpagpipilian sa listahan ng pagiging satanista...
wag na wag lang i-try ang drugs and other vice... kasi makakatulong ang mga ito na masira ang pagkatao mo, pamilya, pag-aaral, kaibigan at ang Diyos..

minsan naisip kung i-try ang goodside... kasi wala lang...
ang pagiging good ay kakambal naman ng pagsisisi....
di tulad ng bad kakambal eh learning,
sa good, pagsisisi

Minsan may nakasalubong akong pulubi....
girlpulubz(babaeng pulubi)
mukha namang siyang gutom!!!
pagpulubi kasi... galante ako....
agad akong dumukot ng pera sa aking pitaka....
P100 bibigay ko lang sa pulubi...
nakakaawa kasi at tulong na rin...
pero pagdukot ko ng pitaka at nakuha ko na ang P100 ko...
nawala ang babaeng pulubi.. kasama ang wallet ko..
naiwan lang ang P100 sakto pamasahe pauwi...

nakakapanghinayang syempre dapat di na lang ako naawa at naging mabait...
edi sana di nawala ang wallet ko na may lamang P7,400 (sahod ko kasi nun)
nagsisi kasi ako..

wala ring pinagkaiba ang pangyayaring ito, sa pagkupkup ko sa isang kaibigan na himingi ng tulung sa akin...

kahit walang wala din ako noong mga panahon na yun...
dahil hirap ako makahanap ng job..
gumawa ako ng paraan..
para may mapakain lang sa kanilang mag syota na ng tanan...
Oo nagtanan!!! nagtanan sila at lumapit sa akin kahit wala din akong pera...
lahat ng napag iponan ko sa pag tratrabaho noon at mga naipundar na gamit...
lahat nauwi sa bentahan para lang may mapakain sa kanilang ngtanan...

dahil nga sa nangibabaw ang awa at kabaitan ko sa dalawa....
nawala ang lahat sa akin...
bandang huli...
ako ang kawawa...
ako ang naiwan..
nag break lang din sila...
at ako... ako ang naiwan na mag-isa...
nanghihinayang at may halong pagsisisi ang dumagan sa akin...
di sa lahat ng pagkakataon, sa pagtulong sa iba eh di kailangan mo ibuhos ang lahat tulad ng ginawa ko ...

tama lng na tumulong ka pero wag mong lahatin...
dahil bandang huli pagsisisihan mo ito...

maraming pagsisisi ang tatamasin mo pag naging mabait ka sa kapwa mo...
dami example kaso kakatamad magtype....

pero da-best ang pagiging bad... full of knowledge...
try nyo lang wala naman masama eh...
pero once na pinasok mo ang mali... wala kang ibang dapat sisihin pag nabigo ka...
kundi sarili mo... pero pagnagkamali ka... don't worry learnings yan...

expirience is the best....
expirience is the only treasure na magkakaroon ka....
Just enjoy your life...
maikli lang ang buhay...
di mo na maeexpirience ang mga bagay na nasaisip mo pag patay ka na...
kaya hanggat may panahon....
samantalahin na!!!