akala ko magiging maganda ang mood ko sa paggawa ng kabanata 11
pero akala ko lang pala yun..
dinaan ko na lang ang bad mood ko sa paggawa nito
kexa matuloy ang maitim kong binabalak...
maitim kxe... pumapasok sa isipan ko na puntahan ko sila at banatan ang Bf nya...]
di tama un kaya di ko ginawa... nangibabaw pa rin ang kagandahang tao ko...
nainluv ako sa kanya
siguro di tama...
pero wala eh...
malambot ako..
nakuha ako sa lambing...
umasa na makukuha ko xa...
pero di ko nagawa...
mali ang move ko...
dapat pala di ako nagpadala sa mga super lambing moves nya na para sa kanya eh wala lang yun
nakaramdam ulit ako ng selos sa pagkakataong ito na matagal tagal ko na ring di naramdaman...
tulad pa rin ng dati..
masakit...
nakakaasar...
masakit nman kxe talaga lalo na pag nakita mo ang taong mahal mo na may minamahal ng iba....
PLASTIK!!!! kabanata 10
Tanghaling tapat ngaun....
kakatapus ko lang kumain...
sarap kasi ng ulam eh...
bistek, sinigang na bangus at isang malaking CRAB!!!
Solve>>>>!!!!
kasabay ng kabusugan ko ay ang pagpasok sa isipan ko ng isang kwento na kakainisan ng lahat
meron akong cousin...
girl xa...
same kaming walang kinalakihang father....
magkatulad kami sa mga paniniwala...
dahil pareho kaming walang ama...
naghahanap xa ng attension>>>
attension at pagmamahal>>>
na hindi kayang ibigay ng isang ina...
maraming nagsasabi na ang pagmamahal ng isang ina ay kyang tumbasan o higitan ang pagmamamahal ng isang ama>>>
pero base sa experience nmin>>>
hindi totoo un>>>
maraming mawawala sa isang tao pagwalang Ama
maraming kulang>>> kaya kami gumagawa ng paraan "mapasama o mapabuti man" para maramdaman at mapunan ang kakulangan sa buhay namin...
ganyan ang naging paniniwala nya>>>
kaso ibang landas ang tinahak nya...
dahil na rin siguro sa babae xa...
kaya magkaibang magkaiba kami...
naikwento ko na d2 dati na ako tinahak ko ang maling landas papuntang tama
kaso xa hanggang ngaun sa maling landas pa rin....
di talaga kami close...
actually anak xa ng pinsan ng mother ko...
kaya wala ako magawa...
tulad ng pangangaral ko sa mga friends ko...
gusto ko rin sana sang pangaralan....
ganito ang pangyayari kaya na-open ang usapan tungkol sa kanya...
stop na xa pag-aaral....
lagi kxe xang nasasangkot sa gulo...
Oo gulo>>>
kababaeng tao mahilig sa basag-ulo
laging nasasangkot sa Sabunutan>>>
Present sa mga awayan
siguro pinaglalaban nya ang karapatan nyang maging maganda
kahit hindi...
kaya tuloy maraming nagagalit sa kanya...
sabi nga ng iba... she always looking at the mirror kahit na mukhang ipis ang nakikita
Oo... ulanin siya ng mga pang aasar...
pero khit di sa maganda at maraming nagsasabi nun sa kanya
tuloy pa rin and paglaban nya ng karapatan nya bilang isang maganda at kagalang-galang na babae... kahit sa tingin ng iba Eh hindi nmn...
NA Drop-out xa....
Dahil ilang beses na rin siyang pinag aral at patuloy na nasasangkot sa gulo...
di na siya pinag-aral ng Ina nya...
pero tuloy pa rin ang kalukuhan nya...
may ugali siyang "malikot ang kamay"
dahil di kayang ibigay ng ina nya mga gusto nya...
gumagawa siyang ng paraan para makuha at makasabay sa mga usong gamit ng mga barkada nya...
minsan nabalitaan ko na lang na nagpapadali na xa...
magkapera lang....
swenerte xa at nakakuha siya ng sugarPAPA....
mapera...
pinag-aral xa...
P500 pesos ang laging baon nya sa eskwela....
kaso nung nalaman ng ina nya na meron siyang sugarpapa...
nademonyuhan xa....
Oo na demonyuhan xa...
kase
tama bang turuan mo ang sarili mong anak kung paano makakakuha ng malaking pera sa matandang yun...
denemanda nila ang lalake...
kaso dahil malinis ang record ng lalake sa kahit saang presinto...
ayaw nyang dungisan ang pangalan nya...
handang magbayad ng malaki ang lalake...
wag lang matuloy ang pagdedemanda...
ok... nagkasundo and dalawa sa presyong P150,000
walang demanda basta maibigay ang pera n yan sa nakatakdang panahon
dahil sa kumalat ang balita na magkakaroon sila ng ganung kalaking pera
mabilis din kumalat ang mga plastik na tao...
mga taong dating umaapi sa kanya...
nagsulputang bigla...
ung mga taong hindi nila naaasahan nung may problema xa
parang mga metal na nahigup ng magnet na gawa sa pera
PERA... Bullshit!!!
PERA isang Papel lang
Pero kayang baguhin ang pananaw ng mga tao
dahil sa perang hinahawakan ng pamilya nila ngaun...
dumami ang mga kaibigan...
at mga kakilala
ok
binigay ang paunang bayad...
SM sila...
bili d2 bili dun
>>>
Isang malaking katangahan
>>>
havaianas ang tsenelas>>>
presyo pa lang...
pero di nila naisip na ang perang hawak nila...
mabilis lang mawawala....
P150,000 lang un
di man lang sila ng-isip ng bussiness na kung saan ang pera nila ay mananatili sa mga kamay nila
gusto ko sanang turuan ang pinsan ko...
kaxe lam ko nmn na experience na rin nya na "ang bagay na Di pinaghirapan madaling mawala"
dapat kahit papaano naisip nya un...
nakakalungkot isipin...
ang pera na hawak nila
bandang huli
pagsisisihan nila
dahil sa kung ano anong kagustuhan lang ang sinusunod nila...
mauubus ng parang bula ang lahat ng un...
Oo meron silang mga kaibigan ngaun...
may pera sila eh
pero hanggang kailan???
havaianas....
naranasan nilang ang presyo nun eh.. pangkain na nila sa buong buan....
pero di sila nag isip...
tsinelas pa rin un.. napupudpud....
think 1st before You move...
di marunong magbudget...
lam nila ang hirap nangwalang pera...
sana naisip nila un...
basta bago maubus ng tuluyan ang pera nya..
kakausapin ko na xa tungkol sa mga plastik sa paligid nya...
kawawa sila
]pag dumating ang panahon na magsisisi sila dahil binigyan nila ng pera si ganito at si ganyan...
sila ang kawawa sa paningin ko...
dahil unti unti na silang sinasakal ng mga PLASTIK SA PALIGID NILA...
kakatapus ko lang kumain...
sarap kasi ng ulam eh...
bistek, sinigang na bangus at isang malaking CRAB!!!
Solve>>>>!!!!
kasabay ng kabusugan ko ay ang pagpasok sa isipan ko ng isang kwento na kakainisan ng lahat
meron akong cousin...
girl xa...
same kaming walang kinalakihang father....
magkatulad kami sa mga paniniwala...
dahil pareho kaming walang ama...
naghahanap xa ng attension>>>
attension at pagmamahal>>>
na hindi kayang ibigay ng isang ina...
maraming nagsasabi na ang pagmamahal ng isang ina ay kyang tumbasan o higitan ang pagmamamahal ng isang ama>>>
pero base sa experience nmin>>>
hindi totoo un>>>
maraming mawawala sa isang tao pagwalang Ama
maraming kulang>>> kaya kami gumagawa ng paraan "mapasama o mapabuti man" para maramdaman at mapunan ang kakulangan sa buhay namin...
ganyan ang naging paniniwala nya>>>
kaso ibang landas ang tinahak nya...
dahil na rin siguro sa babae xa...
kaya magkaibang magkaiba kami...
naikwento ko na d2 dati na ako tinahak ko ang maling landas papuntang tama
kaso xa hanggang ngaun sa maling landas pa rin....
di talaga kami close...
actually anak xa ng pinsan ng mother ko...
kaya wala ako magawa...
tulad ng pangangaral ko sa mga friends ko...
gusto ko rin sana sang pangaralan....
ganito ang pangyayari kaya na-open ang usapan tungkol sa kanya...
stop na xa pag-aaral....
lagi kxe xang nasasangkot sa gulo...
Oo gulo>>>
kababaeng tao mahilig sa basag-ulo
laging nasasangkot sa Sabunutan>>>
Present sa mga awayan
siguro pinaglalaban nya ang karapatan nyang maging maganda
kahit hindi...
kaya tuloy maraming nagagalit sa kanya...
sabi nga ng iba... she always looking at the mirror kahit na mukhang ipis ang nakikita
Oo... ulanin siya ng mga pang aasar...
pero khit di sa maganda at maraming nagsasabi nun sa kanya
tuloy pa rin and paglaban nya ng karapatan nya bilang isang maganda at kagalang-galang na babae... kahit sa tingin ng iba Eh hindi nmn...
NA Drop-out xa....
Dahil ilang beses na rin siyang pinag aral at patuloy na nasasangkot sa gulo...
di na siya pinag-aral ng Ina nya...
pero tuloy pa rin ang kalukuhan nya...
may ugali siyang "malikot ang kamay"
dahil di kayang ibigay ng ina nya mga gusto nya...
gumagawa siyang ng paraan para makuha at makasabay sa mga usong gamit ng mga barkada nya...
minsan nabalitaan ko na lang na nagpapadali na xa...
magkapera lang....
swenerte xa at nakakuha siya ng sugarPAPA....
mapera...
pinag-aral xa...
P500 pesos ang laging baon nya sa eskwela....
kaso nung nalaman ng ina nya na meron siyang sugarpapa...
nademonyuhan xa....
Oo na demonyuhan xa...
kase
tama bang turuan mo ang sarili mong anak kung paano makakakuha ng malaking pera sa matandang yun...
denemanda nila ang lalake...
kaso dahil malinis ang record ng lalake sa kahit saang presinto...
ayaw nyang dungisan ang pangalan nya...
handang magbayad ng malaki ang lalake...
wag lang matuloy ang pagdedemanda...
ok... nagkasundo and dalawa sa presyong P150,000
walang demanda basta maibigay ang pera n yan sa nakatakdang panahon
dahil sa kumalat ang balita na magkakaroon sila ng ganung kalaking pera
mabilis din kumalat ang mga plastik na tao...
mga taong dating umaapi sa kanya...
nagsulputang bigla...
ung mga taong hindi nila naaasahan nung may problema xa
parang mga metal na nahigup ng magnet na gawa sa pera
PERA... Bullshit!!!
PERA isang Papel lang
Pero kayang baguhin ang pananaw ng mga tao
dahil sa perang hinahawakan ng pamilya nila ngaun...
dumami ang mga kaibigan...
at mga kakilala
ok
binigay ang paunang bayad...
SM sila...
bili d2 bili dun
>>>
Isang malaking katangahan
>>>
havaianas ang tsenelas>>>
presyo pa lang...
pero di nila naisip na ang perang hawak nila...
mabilis lang mawawala....
P150,000 lang un
di man lang sila ng-isip ng bussiness na kung saan ang pera nila ay mananatili sa mga kamay nila
gusto ko sanang turuan ang pinsan ko...
kaxe lam ko nmn na experience na rin nya na "ang bagay na Di pinaghirapan madaling mawala"
dapat kahit papaano naisip nya un...
nakakalungkot isipin...
ang pera na hawak nila
bandang huli
pagsisisihan nila
dahil sa kung ano anong kagustuhan lang ang sinusunod nila...
mauubus ng parang bula ang lahat ng un...
Oo meron silang mga kaibigan ngaun...
may pera sila eh
pero hanggang kailan???
havaianas....
naranasan nilang ang presyo nun eh.. pangkain na nila sa buong buan....
pero di sila nag isip...
tsinelas pa rin un.. napupudpud....
think 1st before You move...
di marunong magbudget...
lam nila ang hirap nangwalang pera...
sana naisip nila un...
basta bago maubus ng tuluyan ang pera nya..
kakausapin ko na xa tungkol sa mga plastik sa paligid nya...
kawawa sila
]pag dumating ang panahon na magsisisi sila dahil binigyan nila ng pera si ganito at si ganyan...
sila ang kawawa sa paningin ko...
dahil unti unti na silang sinasakal ng mga PLASTIK SA PALIGID NILA...
chapter 9 : Sa paggawa ko nito>>>
humarap ako sa yugto na gusto ko ng isuko ang paggawa nitong talambuhay ko
lumipas ang mga araw ay tila kahit anong salita eh walang pumapasok sa isip ko
di ako makapag isip,,, di ako makapagsimula>>
isusuko ko na lang ba ito?? tanong na ilang beses pumasok sa isipan ko..
pero nang nagbukas ako ng Email koh na-shock ako sa mga messages na natanggap>>>
hindi ako ng-eexpect na makikilala ang gawa ko...
madaming messages na galing sa mga reader ang natanggap ko
na inspire sila....,,,
napaiyak sila,,,,
naging masaya sila,,,
natuwa sila,,,
naging daan ang gawa ko upang maging hudyat ng paglingon nila sa kanilang mga nakaraan..
Oo.. binalikan nila, at naalala ang nakaraan
may nag sabing swerte sila kasi nag-aaral sila at may pang-aral sila..
na realize nila ang kamalian at ka swertehan nila sa buhay
they promise me na pag iingatan nila yun>>>
they cheer me up na ituloy ko pa...
ok... tama yun pala ang dahilan kung bakit ko to ginagawa...
to inspire everyone!
di ko akalain na ang mga pinagsabihan ko nito eh pinagsabi rin nila sa iba...
salamat sa mga nagkalat ng mga kalukuhan ko sa buhay ko...
ang bait nyo sa na kunin ka na ni LORD!
anyway.....
kahit napangiti kita ng saglit...
may nararamdaman akong mali...
may problema ka....
alam mong mali...
pero no choice.....
napadpad na rin ako sa lugar mo...
lugar kung saan wala kang choices..
khit di tama kylangan gawin...
kapit sa patalim tayo ngaun..
kailangan ma-maintain ang kalagayan ntin...
sawa na tayo sa kahirapan...
ayoko ng balikan ang nakaraan
Uu tama lang yang ginagawa ntin...
practical lang tayo...
open-minded..
mag-isip na sila ng masama..
i dont care atleast nakakakain ako 5 time a day...
malaki na ang nagbago sa simpleng ako noon sa ngayun>>>>
tanggap ko na>>>
mas naging open ako sa reality of life...
di patas ang mundo...
walang di marunong magsinungaling>>>
kahit tropang dikit mo na>>>> kakalas pa rin sayo yan pag kinakailangan....
gamitan ang mundo ntin....
no choice eh...
gawa ka ng kabutihan.. wla ka mapapala...
dapat palaban ka!
di ka mabubuhay sa mundo kung di ka magsasakripisyo...
wag kang mag alala kasama mo ako, kasama sila,
di lang tayo ang gumagawa ng katarantaduhan sa mundo...
walang taong malinis!!! walang Priest o Pari!!! na di marunong kumantot!!!
kahit Santo Papa at mga Saints>>> natutong mag JACK & KOLL!!!
Alam nyo ba ang kwento ni Maria at Joseph...
ikwekwento ko sa susunod>>>
lumipas ang mga araw ay tila kahit anong salita eh walang pumapasok sa isip ko
di ako makapag isip,,, di ako makapagsimula>>
isusuko ko na lang ba ito?? tanong na ilang beses pumasok sa isipan ko..
pero nang nagbukas ako ng Email koh na-shock ako sa mga messages na natanggap>>>
hindi ako ng-eexpect na makikilala ang gawa ko...
madaming messages na galing sa mga reader ang natanggap ko
na inspire sila....,,,
napaiyak sila,,,,
naging masaya sila,,,
natuwa sila,,,
naging daan ang gawa ko upang maging hudyat ng paglingon nila sa kanilang mga nakaraan..
Oo.. binalikan nila, at naalala ang nakaraan
may nag sabing swerte sila kasi nag-aaral sila at may pang-aral sila..
na realize nila ang kamalian at ka swertehan nila sa buhay
they promise me na pag iingatan nila yun>>>
they cheer me up na ituloy ko pa...
ok... tama yun pala ang dahilan kung bakit ko to ginagawa...
to inspire everyone!
di ko akalain na ang mga pinagsabihan ko nito eh pinagsabi rin nila sa iba...
salamat sa mga nagkalat ng mga kalukuhan ko sa buhay ko...
ang bait nyo sa na kunin ka na ni LORD!
anyway.....
kahit napangiti kita ng saglit...
may nararamdaman akong mali...
may problema ka....
alam mong mali...
pero no choice.....
napadpad na rin ako sa lugar mo...
lugar kung saan wala kang choices..
khit di tama kylangan gawin...
kapit sa patalim tayo ngaun..
kailangan ma-maintain ang kalagayan ntin...
sawa na tayo sa kahirapan...
ayoko ng balikan ang nakaraan
Uu tama lang yang ginagawa ntin...
practical lang tayo...
open-minded..
mag-isip na sila ng masama..
i dont care atleast nakakakain ako 5 time a day...
malaki na ang nagbago sa simpleng ako noon sa ngayun>>>>
tanggap ko na>>>
mas naging open ako sa reality of life...
di patas ang mundo...
walang di marunong magsinungaling>>>
kahit tropang dikit mo na>>>> kakalas pa rin sayo yan pag kinakailangan....
gamitan ang mundo ntin....
no choice eh...
gawa ka ng kabutihan.. wla ka mapapala...
dapat palaban ka!
di ka mabubuhay sa mundo kung di ka magsasakripisyo...
wag kang mag alala kasama mo ako, kasama sila,
di lang tayo ang gumagawa ng katarantaduhan sa mundo...
walang taong malinis!!! walang Priest o Pari!!! na di marunong kumantot!!!
kahit Santo Papa at mga Saints>>> natutong mag JACK & KOLL!!!
Alam nyo ba ang kwento ni Maria at Joseph...
ikwekwento ko sa susunod>>>
Kabanata walo!!!- lungkot Ko!
balik tayo sa aking nakaraan...
magtatapos na ang kabanata ko bilang 4th year high...
masaya dahil MASAYA!
nanjan na ang mga classmate ko na ngtatanungan kung san sila mag aaral...
kahit sa ibang section ganun din ang usapin...
kung saan saan sila mag eenroll?
samantalang ako....
tahimik lang...
wala man sa akin kahit mahiwalay ako sa mga kaibigan ko sa high school basta maka-pag college lang..
dahil panatag ang loob ko na may mapapasukan...
at dahil laging binagyayabang ng mama ko ang educational plan ko
ako din nagyabang...
tuwing may nagtatanong sa akin kung saan ako mag eenroll
laging sagot ko
"di ko pa alam eh...
pero mag co-college ako may educational plan ako eh"
taas noo kung sinasabi tulad ng payayabang ng magulang ko ang "educational plan ko"
Oo! maraming naingit kasi ako may educational plan, sila di nila alam kung saan huhugutin ang perang gagamitin nila para maka pag-enroll sila...
pero ng magbakasyon na at naghahanap na ng University na papasukan...
I-try to go in T.I.P
ok dahil tropa daw ni mama ung Dean sa T.I.P.
napadpad ako sa makati para maka pag exam..
naka-libre ako ng entrance exam at mga bayarin...
Ganda naman ng Resulta....
Nakapasa ako...
Ok... No problem sure ako sa T.I.P.
kaso ung Lintek!! na "Educational plan" ko
hindi nalakad ng mama ko...
ANg laki ng sama ng loob ko...
para akong nawalan ng karapatang mag aral..
Matalino naman ako, magaling din naman ako sa klase...
na 90% ko ang entrance exam ko...
pero bakit....???
bakit ko kailangan magpaiwan sa mga batch ko sa high school...
dahil nga sa subrang sama ng loob ko dahil di ako naka pag aral...
naglayas ako sa bahay...
naglakad ako ng naglakad...
lakad dito, lakad jan,
halos mabaliw ako...
habang naglalakad...
puro tanung sa Diyos ang nasa isipan ko...
BAKIT GANITO ANG BUHAY KO!?
lumuluha ako habang iniisip ko ang kapalarang dumating sa buhay ko...
at kahit na kumakalam ang tiyan...
dahil nga sa wala akong dalang pera khit mgakano lang...
tuloy ko pa rin ang paglalakad...
na parang "Gusto ko ng magpakamatay!"
So... dahil nga sa member ako ng Fraternity.. may nalapitan ako
Napadpad ako sa De Jesus st. Roosevelt...
yung brod ko dun...
may computer shop...
dahil nga sa subrang pagod sa paglalakad.. naka tulog ako sa computer shop..
then kwenento ko ang pangyayari sa buhay ko...
nagpa-inum sila...
nailabas ko ang sama ng loob ko..
at naintindihan din naman nila...
napagpasyahan nilang dun na lang ako sa kanila mag trabaho...
Ok naging Compter cafe crew ako...
Nice.. kumita ako ng pera...
nag self-study ako... ang mga guro ko ay ang mga computer sa shop...
may mga website na nagtuturo ng education...
pinag buti ko ang kaalaman ko sa computer...
hanggang sa may mga nakilala akong computer graduate na...
pumupuri sa kagalingan ko...
alam nilang mas marami akong alam kesa sa kanila...
at di nila tatalunin ang mga expiriences ko tungkol sa computer...
aminado naman talaga sila na may mga alam ako tungkol sa computer na di nila alam...
kaya ung iba... sa akin nag pa-tuitor..
Ok.. dagdag kita na naman...
dahil sa paniniwalang parehas lang ang kinikita ko sa mga kinikita ng mga College graduate...
Pinagpatuloy ko ang pag tratrabaho...
Oo maraming college graduate na walang job dito sa pilipinas...
pero ako...
Meron! kahit walang deploma...
ayos kumikita ako ng P500 a day...
saya...
Yun pala ang tendency nun... once na nakahawak ka na ng pera...
tatamarin ka ng mag aral...
kasi dahil na rin sa reason parehas lang at mas malaki ang kinikita ko sa mga college graduate...
pero mali ako...
di pala panghabang buhay ang job ko na yun...
nagkaroon ng emergency ang may ari ng shop.. at napilitan nya itong ibenta kahit na malakas itong kumita...
nalungkot ako...
dahil nging parte na rin ng buhay ko ang mga araw araw na customer ng shop na iyon...
kaya naghanap ako ulit ng job...
subrang hirap...
dahil wala akong deploma...
deploma talaga ang pinakamabilis na processo para makapag trabaho....
pero di ako nagpatalo...
dahil na rin sa subrang madiskarte ako...
nagpasikat ulit ako sa loob ng computer shop...
ayos... nakita nila ang kagalingan ko...
tanggap na naman ako...
ngayon isa na akong grafix artist...
at- tshirt designer... san ka pa...
hehehehe
magtatapos na ang kabanata ko bilang 4th year high...
masaya dahil MASAYA!
nanjan na ang mga classmate ko na ngtatanungan kung san sila mag aaral...
kahit sa ibang section ganun din ang usapin...
kung saan saan sila mag eenroll?
samantalang ako....
tahimik lang...
wala man sa akin kahit mahiwalay ako sa mga kaibigan ko sa high school basta maka-pag college lang..
dahil panatag ang loob ko na may mapapasukan...
at dahil laging binagyayabang ng mama ko ang educational plan ko
ako din nagyabang...
tuwing may nagtatanong sa akin kung saan ako mag eenroll
laging sagot ko
"di ko pa alam eh...
pero mag co-college ako may educational plan ako eh"
taas noo kung sinasabi tulad ng payayabang ng magulang ko ang "educational plan ko"
Oo! maraming naingit kasi ako may educational plan, sila di nila alam kung saan huhugutin ang perang gagamitin nila para maka pag-enroll sila...
pero ng magbakasyon na at naghahanap na ng University na papasukan...
I-try to go in T.I.P
ok dahil tropa daw ni mama ung Dean sa T.I.P.
napadpad ako sa makati para maka pag exam..
naka-libre ako ng entrance exam at mga bayarin...
Ganda naman ng Resulta....
Nakapasa ako...
Ok... No problem sure ako sa T.I.P.
kaso ung Lintek!! na "Educational plan" ko
hindi nalakad ng mama ko...
ANg laki ng sama ng loob ko...
para akong nawalan ng karapatang mag aral..
Matalino naman ako, magaling din naman ako sa klase...
na 90% ko ang entrance exam ko...
pero bakit....???
bakit ko kailangan magpaiwan sa mga batch ko sa high school...
dahil nga sa subrang sama ng loob ko dahil di ako naka pag aral...
naglayas ako sa bahay...
naglakad ako ng naglakad...
lakad dito, lakad jan,
halos mabaliw ako...
habang naglalakad...
puro tanung sa Diyos ang nasa isipan ko...
BAKIT GANITO ANG BUHAY KO!?
lumuluha ako habang iniisip ko ang kapalarang dumating sa buhay ko...
at kahit na kumakalam ang tiyan...
dahil nga sa wala akong dalang pera khit mgakano lang...
tuloy ko pa rin ang paglalakad...
na parang "Gusto ko ng magpakamatay!"
So... dahil nga sa member ako ng Fraternity.. may nalapitan ako
Napadpad ako sa De Jesus st. Roosevelt...
yung brod ko dun...
may computer shop...
dahil nga sa subrang pagod sa paglalakad.. naka tulog ako sa computer shop..
then kwenento ko ang pangyayari sa buhay ko...
nagpa-inum sila...
nailabas ko ang sama ng loob ko..
at naintindihan din naman nila...
napagpasyahan nilang dun na lang ako sa kanila mag trabaho...
Ok naging Compter cafe crew ako...
Nice.. kumita ako ng pera...
nag self-study ako... ang mga guro ko ay ang mga computer sa shop...
may mga website na nagtuturo ng education...
pinag buti ko ang kaalaman ko sa computer...
hanggang sa may mga nakilala akong computer graduate na...
pumupuri sa kagalingan ko...
alam nilang mas marami akong alam kesa sa kanila...
at di nila tatalunin ang mga expiriences ko tungkol sa computer...
aminado naman talaga sila na may mga alam ako tungkol sa computer na di nila alam...
kaya ung iba... sa akin nag pa-tuitor..
Ok.. dagdag kita na naman...
dahil sa paniniwalang parehas lang ang kinikita ko sa mga kinikita ng mga College graduate...
Pinagpatuloy ko ang pag tratrabaho...
Oo maraming college graduate na walang job dito sa pilipinas...
pero ako...
Meron! kahit walang deploma...
ayos kumikita ako ng P500 a day...
saya...
Yun pala ang tendency nun... once na nakahawak ka na ng pera...
tatamarin ka ng mag aral...
kasi dahil na rin sa reason parehas lang at mas malaki ang kinikita ko sa mga college graduate...
pero mali ako...
di pala panghabang buhay ang job ko na yun...
nagkaroon ng emergency ang may ari ng shop.. at napilitan nya itong ibenta kahit na malakas itong kumita...
nalungkot ako...
dahil nging parte na rin ng buhay ko ang mga araw araw na customer ng shop na iyon...
kaya naghanap ako ulit ng job...
subrang hirap...
dahil wala akong deploma...
deploma talaga ang pinakamabilis na processo para makapag trabaho....
pero di ako nagpatalo...
dahil na rin sa subrang madiskarte ako...
nagpasikat ulit ako sa loob ng computer shop...
ayos... nakita nila ang kagalingan ko...
tanggap na naman ako...
ngayon isa na akong grafix artist...
at- tshirt designer... san ka pa...
hehehehe
KAbanata Seven- isisingit ko lang...
wala ako maisip sa mga sandaling ito...
tanging alam ko ay may hawak akong gitara habang mag tatype ng kwento ko..
hawak ko ang gitara pero ng tatype ako?!
di ko alam ang gagawin ko...
mag guiguitara ba ako o mag kwekwento...
kaya ako napagpasyahan kong mag type khit may nakaipit na guitara sa aking mga kamay..
pansin ko...
marami nga talagang tao na di makapagpasya sa mga ilang bagay sa mundo...
halimbawa na lang ng ginagawa ko ngaun...
kung pwedeng nga lang pag sabayin eh di sana ginawa ko na....
pero minsan may mga tamang paraan, na magagawa mo kung gusto mong pag sabayin ang mga gusto mong gawin..
nakakatuwang isipin na noong nag aaral pa ako...
at pang umaga ang pasok ko...
madalas akong gumawa ng bagay na di ginagawa ng ordinariong tao...
biruin mo
kahit bastos at masagwang sabihin
pinagsasabay ko ang pag totoothbrush habang tumatae....
uu ginawa ko minsan un dahil late na talaga ako...
di tulad ng iba... di man lang marunong mag toothbrush...
makakakuha ka na ng isang malaking slice ng keso pag kenaskas mo ang ngipin nila>>>
yack talaga!!! subra!!
buti pa ako kahit di normal ang pag totoothbrush noon
at least nakaraos ako at di pa ako bad breath...
hehehe...
hawak ko parin ang guitara..
di ko alam kung maghahanap na lang ako ng mga chord sa net o itutuloy ko ang kwento ko...
may mga pagkakataon sa buhay ko pag hawak ko ang guitara ay nakakaisip ako
ng mga kanta na di ko alam kung paano kakantahin ng maayos at sasalpakan
ng chords para mging isang kanta...
Oo nangangarap akong maging isang compositor.. paghawak ko lang ang guitara....
lalo na pag-inluv ka... parang gusto mong gumawa ng kanta base sa mahal mo...
lagi papasok sa isipan mo na gusto mong alayan ng isang awitin ang isang taong especial sa iyo...
minsan gumawa ako nga kanta...
natutuwa ako...
nagagandahan ako...
inulit ulit ko pa....
kampay sa guitara...
hawak sa ballpen at papel para mag sulat...
nang matapos na...
kinanta ko ulit ito...
love song ang nacompose ko...
ganda lyrics....
after na magawa ko yun...
pinarinig ko sa kanya...
dala ko ang guitara...
sabay kampay ulit...
habang kinakanta ko ang compose kung love song para sa kanya...
pagtapos ng kanta...
napangiti ko siya...
at napapalakpak din siya
kaso may sinabi siya, na kinatapos ng career ko bilang compositor..
"JOECRIS MAS MAGANDA YAN KUNG TINULA MO NA LANG!!! (sabay tawa ng malakas)"
Nalungkot ako at nagtampo..
parang batang maliit na di nakuha ang gusto...
umuwi ako sa bahay at ni-record ko ang compose ko....
para mapakinggan
"Oo nga tunog lata ang boses ko!!!"
Dahil sa payo nya...
Di na ako ng compose at sumubok gumawa ng kanta...
Lahat ng naiisip ko...
Ginagawa ko na lang tula...
Mukhang Mas maganda nga pag Tula...
Natuto akong mag guitara dahil sa hilig ko sa musica...
kaso ung musica ang walang hilig sa akin...
sabi nga nila pag-ayaw nila sau... edi ayawan mo din sila..
kaya inayawan ko ang pag cocompose ng kanta...
kaya lang naman ako nag aral mag guitara dahil noong high school...
sikat at may dating ang taong marunong tumugtog ng guitara....
sarap kayang tumutugtog ng guitara habang kumakanta ang mga classmate 0 schoolmate mo...
lalo na ang mga crush mo...
paniniwala ko kasi noon... may dagdag pogi points ang marunong ng guitara...
siguro tama lang na may alam akong tugtogin kesa wala...
pero ako mabilis akong mainluv...
lalo na sa mga magagandang boses...
at yung mga gumagawa ng tula na nakaka-touch ng damdamin...
sino bang di maiinluv sa taong para kang sinasampal ng puso at emotion pag kumakanta...
minsan may nakita akong girl na umiiyak dahil ung gown na susuotin nya ay nadala ng classmate nya...
gown yun na susuotin nya pag kumanta na siya...
dahil nga sa dumaan lang ako at naramdaman ko ang bigat na dinadala nya...
napahinto ako...
i really want to help her...
pero dahil wala akong gown...
di ko siya matulungan...
then i think another alternative solution about her problem
dahil nga sa humahagulgol na siya..
at kakanta pa...
umalis ako... Pakialam ko sa kanya...
kung siya nga mismong may problema eh wala siyang ginagawang solusyon, ako pa kaya...
ano ko ba siya!?
umalis ako at nalakad...
deretso ako sa canteen...
bumili ako ng puto..
habang kinakain ko ang puto sa canteen..
naalala ko pa rin ang girl na humahagulgul...
para tuloy may halong luha ang putong binili ko...
dahil di naman ako masamang tao...
kahit wala na akong pamasahe pauwi...
bumili ako ng C2 apple... hehehe
binalikan ko siya sabay abot ng C2 apple (sana kuntin akong writter ng C2)
ibinigay ko ang C2 sa kanya sabay sabing...
"Oh uminum ka muna... Kakanta ka pa! walang mangyayari kung iiyak ka lang jan"
After that.. di ko alam kung nagkaroon ng milagro...
dumating ang gown nya...
At nakakanta siya...
MAsaya na ako na tinatanaw nya ako habang kumakanta siya sa stage...
kahit di siya nagpasalamat ng personal...
lam ko malaking tulong ang ginawa ko para sa kanya...
tanging alam ko ay may hawak akong gitara habang mag tatype ng kwento ko..
hawak ko ang gitara pero ng tatype ako?!
di ko alam ang gagawin ko...
mag guiguitara ba ako o mag kwekwento...
kaya ako napagpasyahan kong mag type khit may nakaipit na guitara sa aking mga kamay..
pansin ko...
marami nga talagang tao na di makapagpasya sa mga ilang bagay sa mundo...
halimbawa na lang ng ginagawa ko ngaun...
kung pwedeng nga lang pag sabayin eh di sana ginawa ko na....
pero minsan may mga tamang paraan, na magagawa mo kung gusto mong pag sabayin ang mga gusto mong gawin..
nakakatuwang isipin na noong nag aaral pa ako...
at pang umaga ang pasok ko...
madalas akong gumawa ng bagay na di ginagawa ng ordinariong tao...
biruin mo
kahit bastos at masagwang sabihin
pinagsasabay ko ang pag totoothbrush habang tumatae....
uu ginawa ko minsan un dahil late na talaga ako...
di tulad ng iba... di man lang marunong mag toothbrush...
makakakuha ka na ng isang malaking slice ng keso pag kenaskas mo ang ngipin nila>>>
yack talaga!!! subra!!
buti pa ako kahit di normal ang pag totoothbrush noon
at least nakaraos ako at di pa ako bad breath...
hehehe...
hawak ko parin ang guitara..
di ko alam kung maghahanap na lang ako ng mga chord sa net o itutuloy ko ang kwento ko...
may mga pagkakataon sa buhay ko pag hawak ko ang guitara ay nakakaisip ako
ng mga kanta na di ko alam kung paano kakantahin ng maayos at sasalpakan
ng chords para mging isang kanta...
Oo nangangarap akong maging isang compositor.. paghawak ko lang ang guitara....
lalo na pag-inluv ka... parang gusto mong gumawa ng kanta base sa mahal mo...
lagi papasok sa isipan mo na gusto mong alayan ng isang awitin ang isang taong especial sa iyo...
minsan gumawa ako nga kanta...
natutuwa ako...
nagagandahan ako...
inulit ulit ko pa....
kampay sa guitara...
hawak sa ballpen at papel para mag sulat...
nang matapos na...
kinanta ko ulit ito...
love song ang nacompose ko...
ganda lyrics....
after na magawa ko yun...
pinarinig ko sa kanya...
dala ko ang guitara...
sabay kampay ulit...
habang kinakanta ko ang compose kung love song para sa kanya...
pagtapos ng kanta...
napangiti ko siya...
at napapalakpak din siya
kaso may sinabi siya, na kinatapos ng career ko bilang compositor..
"JOECRIS MAS MAGANDA YAN KUNG TINULA MO NA LANG!!! (sabay tawa ng malakas)"
Nalungkot ako at nagtampo..
parang batang maliit na di nakuha ang gusto...
umuwi ako sa bahay at ni-record ko ang compose ko....
para mapakinggan
"Oo nga tunog lata ang boses ko!!!"
Dahil sa payo nya...
Di na ako ng compose at sumubok gumawa ng kanta...
Lahat ng naiisip ko...
Ginagawa ko na lang tula...
Mukhang Mas maganda nga pag Tula...
Natuto akong mag guitara dahil sa hilig ko sa musica...
kaso ung musica ang walang hilig sa akin...
sabi nga nila pag-ayaw nila sau... edi ayawan mo din sila..
kaya inayawan ko ang pag cocompose ng kanta...
kaya lang naman ako nag aral mag guitara dahil noong high school...
sikat at may dating ang taong marunong tumugtog ng guitara....
sarap kayang tumutugtog ng guitara habang kumakanta ang mga classmate 0 schoolmate mo...
lalo na ang mga crush mo...
paniniwala ko kasi noon... may dagdag pogi points ang marunong ng guitara...
siguro tama lang na may alam akong tugtogin kesa wala...
pero ako mabilis akong mainluv...
lalo na sa mga magagandang boses...
at yung mga gumagawa ng tula na nakaka-touch ng damdamin...
sino bang di maiinluv sa taong para kang sinasampal ng puso at emotion pag kumakanta...
minsan may nakita akong girl na umiiyak dahil ung gown na susuotin nya ay nadala ng classmate nya...
gown yun na susuotin nya pag kumanta na siya...
dahil nga sa dumaan lang ako at naramdaman ko ang bigat na dinadala nya...
napahinto ako...
i really want to help her...
pero dahil wala akong gown...
di ko siya matulungan...
then i think another alternative solution about her problem
dahil nga sa humahagulgol na siya..
at kakanta pa...
umalis ako... Pakialam ko sa kanya...
kung siya nga mismong may problema eh wala siyang ginagawang solusyon, ako pa kaya...
ano ko ba siya!?
umalis ako at nalakad...
deretso ako sa canteen...
bumili ako ng puto..
habang kinakain ko ang puto sa canteen..
naalala ko pa rin ang girl na humahagulgul...
para tuloy may halong luha ang putong binili ko...
dahil di naman ako masamang tao...
kahit wala na akong pamasahe pauwi...
bumili ako ng C2 apple... hehehe
binalikan ko siya sabay abot ng C2 apple (sana kuntin akong writter ng C2)
ibinigay ko ang C2 sa kanya sabay sabing...
"Oh uminum ka muna... Kakanta ka pa! walang mangyayari kung iiyak ka lang jan"
After that.. di ko alam kung nagkaroon ng milagro...
dumating ang gown nya...
At nakakanta siya...
MAsaya na ako na tinatanaw nya ako habang kumakanta siya sa stage...
kahit di siya nagpasalamat ng personal...
lam ko malaking tulong ang ginawa ko para sa kanya...
KAbanata ANIM-"BAD SIDE OR GOOD SIDE>> Alin ang mas matimbang?"
"Badside" or "goodside"
minsan sa buhay ko... napadpad ako at tumayo sa gitna ng goodside and badside...
dahil sa sobrang curiousity ang kabuoan ng pagkatao ko.. i try to go in Badside!!!
i share my expirience in badside>>>
sarap ang buhay ng taong bad>>> lam mo kung bakit?!
Gawa ng masama dito, gawa ng masama jan!!!
naging hobby ko ang paggawa ng masama para matakasan at magkaroon ng panandaliang kasiyahan sa buhay kung puno ng kalungkutan...
naramdaman ko ang kasiyahan sa pagiging masama!
at naramdaman ko din ang pinakamabigat na pagsisisi sa salitang kasamaan!!
Sermon dito! Sermon jan!!! lahat ng mga salitang ikawawasak ng pagkatao mo tatanggapin mo!!!
Oo! lahat ng ikadudurog ng puso ko! narinig ko na!!!
sa magulang ko!, sa mga Kapatid ko!,
kapitbahay!, kamag-anak!, kahit kaibigan ko! un ang tunay na sakit!
. wala kang magagawa kasi its ur fault...
kahit gusto mong sigawan ang taong gumawa sayo at humulma ng pakatao mo!
wala kang magagawa... di ka makakagalaw kc...
kaw ang mali, sila ang tama... rules of being young...
kahit sa puso mo... sila ang ngkamali kc sila ang dahilan kung bakit mo ito ginagawa!
kaw parin ang masama!!
ur such a loser!!!
good thing for being bad is the lessons that the school can't give
ang pagiging bad ay kakambal ng salitang learning..
Learn to ur mistakes ika-nga...
the more mistakes the more lessons diba???
kaya ako natuto!!!
because of my mistakes!!!
pero base in my expirience... may mga bad na dumideretso sa good...
at mas maganda ang bad kesa good...
kasi sa bad thing may thrill>>>>
meron akong kilalang girl... may BF siya....
niligawan ko ang girl kahit may bf siya...
in-short...
masarap manulot ng Gf ng may Gf...
may thrill kase... biruin mo sila... tapos papasok ka at gagawa ng eksena bandang huli
panalo ka!!!
Mag syota palang sila eh... PWede pa yan!!!! di pa kasal!!!....
yan ang stupid reason ko!
basta di kasal, pwede pa... !!!
kaya ako di nagpakasal para pwede pa!
dami pa kayang babaeng nangangarap na makatabi ako at malaman kung bakit masaya at masarap ang langit...
di lang isa ang anak na babae ng diyos... madami pa!
di pa tapos ang misyon ko upang ipaliwanag ang salitang langit sa iba....
hangga't may babaeng na cucurious tungkol dito, dito lang ako... handang ibagay ang langit sa inyo...
by the way nalayo na naman ang usapan...
umiral na naman ang fantasya ko...
ang pagiging bad ay pagiging curious sa mga tanong sa mundo,
marami talagang mali na marerealize lang once you try it...
to see, feel, to expirience is to believe...
pero ako...
na-try ko na lahat ng badthings sa mundo...
maliban lang sa mga ang drugs at bisyo!
kung mag cucurious ka sa Drugs and Vices...
mas maganda ng magBigti ka na lang....
maglaslas o kaya tumalon sa billboard...
pagsumubok ka kasi nito, dun di ang tuloy mo....
using drugs is destroying ur personality...
maraming masasamang bagay ang magpagpipilian sa listahan ng pagiging satanista...
wag na wag lang i-try ang drugs and other vice... kasi makakatulong ang mga ito na masira ang pagkatao mo, pamilya, pag-aaral, kaibigan at ang Diyos..
minsan naisip kung i-try ang goodside... kasi wala lang...
ang pagiging good ay kakambal naman ng pagsisisi....
di tulad ng bad kakambal eh learning,
sa good, pagsisisi
Minsan may nakasalubong akong pulubi....
girlpulubz(babaeng pulubi)
mukha namang siyang gutom!!!
pagpulubi kasi... galante ako....
agad akong dumukot ng pera sa aking pitaka....
P100 bibigay ko lang sa pulubi...
nakakaawa kasi at tulong na rin...
pero pagdukot ko ng pitaka at nakuha ko na ang P100 ko...
nawala ang babaeng pulubi.. kasama ang wallet ko..
naiwan lang ang P100 sakto pamasahe pauwi...
nakakapanghinayang syempre dapat di na lang ako naawa at naging mabait...
edi sana di nawala ang wallet ko na may lamang P7,400 (sahod ko kasi nun)
nagsisi kasi ako..
wala ring pinagkaiba ang pangyayaring ito, sa pagkupkup ko sa isang kaibigan na himingi ng tulung sa akin...
kahit walang wala din ako noong mga panahon na yun...
dahil hirap ako makahanap ng job..
gumawa ako ng paraan..
para may mapakain lang sa kanilang mag syota na ng tanan...
Oo nagtanan!!! nagtanan sila at lumapit sa akin kahit wala din akong pera...
lahat ng napag iponan ko sa pag tratrabaho noon at mga naipundar na gamit...
lahat nauwi sa bentahan para lang may mapakain sa kanilang ngtanan...
dahil nga sa nangibabaw ang awa at kabaitan ko sa dalawa....
nawala ang lahat sa akin...
bandang huli...
ako ang kawawa...
ako ang naiwan..
nag break lang din sila...
at ako... ako ang naiwan na mag-isa...
nanghihinayang at may halong pagsisisi ang dumagan sa akin...
di sa lahat ng pagkakataon, sa pagtulong sa iba eh di kailangan mo ibuhos ang lahat tulad ng ginawa ko ...
tama lng na tumulong ka pero wag mong lahatin...
dahil bandang huli pagsisisihan mo ito...
maraming pagsisisi ang tatamasin mo pag naging mabait ka sa kapwa mo...
dami example kaso kakatamad magtype....
pero da-best ang pagiging bad... full of knowledge...
try nyo lang wala naman masama eh...
pero once na pinasok mo ang mali... wala kang ibang dapat sisihin pag nabigo ka...
kundi sarili mo... pero pagnagkamali ka... don't worry learnings yan...
expirience is the best....
expirience is the only treasure na magkakaroon ka....
Just enjoy your life...
maikli lang ang buhay...
di mo na maeexpirience ang mga bagay na nasaisip mo pag patay ka na...
kaya hanggat may panahon....
samantalahin na!!!
minsan sa buhay ko... napadpad ako at tumayo sa gitna ng goodside and badside...
dahil sa sobrang curiousity ang kabuoan ng pagkatao ko.. i try to go in Badside!!!
i share my expirience in badside>>>
sarap ang buhay ng taong bad>>> lam mo kung bakit?!
Gawa ng masama dito, gawa ng masama jan!!!
naging hobby ko ang paggawa ng masama para matakasan at magkaroon ng panandaliang kasiyahan sa buhay kung puno ng kalungkutan...
naramdaman ko ang kasiyahan sa pagiging masama!
at naramdaman ko din ang pinakamabigat na pagsisisi sa salitang kasamaan!!
Sermon dito! Sermon jan!!! lahat ng mga salitang ikawawasak ng pagkatao mo tatanggapin mo!!!
Oo! lahat ng ikadudurog ng puso ko! narinig ko na!!!
sa magulang ko!, sa mga Kapatid ko!,
kapitbahay!, kamag-anak!, kahit kaibigan ko! un ang tunay na sakit!
. wala kang magagawa kasi its ur fault...
kahit gusto mong sigawan ang taong gumawa sayo at humulma ng pakatao mo!
wala kang magagawa... di ka makakagalaw kc...
kaw ang mali, sila ang tama... rules of being young...
kahit sa puso mo... sila ang ngkamali kc sila ang dahilan kung bakit mo ito ginagawa!
kaw parin ang masama!!
ur such a loser!!!
good thing for being bad is the lessons that the school can't give
ang pagiging bad ay kakambal ng salitang learning..
Learn to ur mistakes ika-nga...
the more mistakes the more lessons diba???
kaya ako natuto!!!
because of my mistakes!!!
pero base in my expirience... may mga bad na dumideretso sa good...
at mas maganda ang bad kesa good...
kasi sa bad thing may thrill>>>>
meron akong kilalang girl... may BF siya....
niligawan ko ang girl kahit may bf siya...
in-short...
masarap manulot ng Gf ng may Gf...
may thrill kase... biruin mo sila... tapos papasok ka at gagawa ng eksena bandang huli
panalo ka!!!
Mag syota palang sila eh... PWede pa yan!!!! di pa kasal!!!....
yan ang stupid reason ko!
basta di kasal, pwede pa... !!!
kaya ako di nagpakasal para pwede pa!
dami pa kayang babaeng nangangarap na makatabi ako at malaman kung bakit masaya at masarap ang langit...
di lang isa ang anak na babae ng diyos... madami pa!
di pa tapos ang misyon ko upang ipaliwanag ang salitang langit sa iba....
hangga't may babaeng na cucurious tungkol dito, dito lang ako... handang ibagay ang langit sa inyo...
by the way nalayo na naman ang usapan...
umiral na naman ang fantasya ko...
ang pagiging bad ay pagiging curious sa mga tanong sa mundo,
marami talagang mali na marerealize lang once you try it...
to see, feel, to expirience is to believe...
pero ako...
na-try ko na lahat ng badthings sa mundo...
maliban lang sa mga ang drugs at bisyo!
kung mag cucurious ka sa Drugs and Vices...
mas maganda ng magBigti ka na lang....
maglaslas o kaya tumalon sa billboard...
pagsumubok ka kasi nito, dun di ang tuloy mo....
using drugs is destroying ur personality...
maraming masasamang bagay ang magpagpipilian sa listahan ng pagiging satanista...
wag na wag lang i-try ang drugs and other vice... kasi makakatulong ang mga ito na masira ang pagkatao mo, pamilya, pag-aaral, kaibigan at ang Diyos..
minsan naisip kung i-try ang goodside... kasi wala lang...
ang pagiging good ay kakambal naman ng pagsisisi....
di tulad ng bad kakambal eh learning,
sa good, pagsisisi
Minsan may nakasalubong akong pulubi....
girlpulubz(babaeng pulubi)
mukha namang siyang gutom!!!
pagpulubi kasi... galante ako....
agad akong dumukot ng pera sa aking pitaka....
P100 bibigay ko lang sa pulubi...
nakakaawa kasi at tulong na rin...
pero pagdukot ko ng pitaka at nakuha ko na ang P100 ko...
nawala ang babaeng pulubi.. kasama ang wallet ko..
naiwan lang ang P100 sakto pamasahe pauwi...
nakakapanghinayang syempre dapat di na lang ako naawa at naging mabait...
edi sana di nawala ang wallet ko na may lamang P7,400 (sahod ko kasi nun)
nagsisi kasi ako..
wala ring pinagkaiba ang pangyayaring ito, sa pagkupkup ko sa isang kaibigan na himingi ng tulung sa akin...
kahit walang wala din ako noong mga panahon na yun...
dahil hirap ako makahanap ng job..
gumawa ako ng paraan..
para may mapakain lang sa kanilang mag syota na ng tanan...
Oo nagtanan!!! nagtanan sila at lumapit sa akin kahit wala din akong pera...
lahat ng napag iponan ko sa pag tratrabaho noon at mga naipundar na gamit...
lahat nauwi sa bentahan para lang may mapakain sa kanilang ngtanan...
dahil nga sa nangibabaw ang awa at kabaitan ko sa dalawa....
nawala ang lahat sa akin...
bandang huli...
ako ang kawawa...
ako ang naiwan..
nag break lang din sila...
at ako... ako ang naiwan na mag-isa...
nanghihinayang at may halong pagsisisi ang dumagan sa akin...
di sa lahat ng pagkakataon, sa pagtulong sa iba eh di kailangan mo ibuhos ang lahat tulad ng ginawa ko ...
tama lng na tumulong ka pero wag mong lahatin...
dahil bandang huli pagsisisihan mo ito...
maraming pagsisisi ang tatamasin mo pag naging mabait ka sa kapwa mo...
dami example kaso kakatamad magtype....
pero da-best ang pagiging bad... full of knowledge...
try nyo lang wala naman masama eh...
pero once na pinasok mo ang mali... wala kang ibang dapat sisihin pag nabigo ka...
kundi sarili mo... pero pagnagkamali ka... don't worry learnings yan...
expirience is the best....
expirience is the only treasure na magkakaroon ka....
Just enjoy your life...
maikli lang ang buhay...
di mo na maeexpirience ang mga bagay na nasaisip mo pag patay ka na...
kaya hanggat may panahon....
samantalahin na!!!
PAnglimang Kabanata - 4th year challenges
pasukan na naman dala ko parin ang panghihinayang sa minamahal kong si Phinelyn
kasabay sa panghihinayang nayun ay ang paghanap ko ng bagong kasiyahan sa buhay ko...
napalapit ako sa Section 1... hehehehe
Study, Section 1, Study, Uwian yun ang gawain ko...
nagsipag naman ako sa pag aaral ko...
dahil sa lagi akong nagsisimula ng mga pagpapasikat sa klase many of my classmate that "di sa pagyayabang" ngkaroon ng crush sa akin...
hehehe nakakatuwang isipin dahil sa palabiro ako at laging ngbibigay saya sa mga girls sa loob ng room may mga tao din palang na cucurious sa pagkatao ko...
nag enjoy ako... sobra!!! kumapal na ang mukha ko di na tulad dati na mahiyain...
di na ako nahihiyang humingi ng mga cp # at tel # ng mga girls....
lagi tuloy akong napapagalitan sa bahay dahil ang daming tumatawag sa phone... natutuwa naman ako dahil they want me to know deeper...
isa sa mga suki kung girls na lagi tumatawag sa phone namin kaht abutin kami ng 4am ng madaling araw ay si shane.... i forgot her full name cause ang hirap mg isip...
may B.f siya nung mga panahon na yun kaso sa akin nya naramdaman ang luv na gusto nya sa isang bf.... she confess to me about anything happen in her life na di pa nya nagagawa sa buhay nya... she share to me anything... na di ko naman inaasahan... kaya kahit ako ay nagulat dahil umaabot talaga kami ng 4am ng madaling araw tungkol lng sa lablyf nya...
i think i fall inluv with her...
sana ganun din siya sa akin...
napupuyat ako dahil sa kanya... pero handa ko pa rin siyang pakinggan kasi nagagawa nya ilabas ang mga sa loobin nya na di nya mgawang ilabas... i always make her cry... pero ayos din yun kasi gumagaan naman ang kanyang pinapasan....
Dun ko na laman na kaya ko palang bumasa at makinig sa puso ng tao....
di naman kami talaga nging totally close ni Shane sa phone lang talaga...
kasi nagkaka-iwasan kami pag nasa School na...
MU yata tawag dun... heheheh
I always finish what Im doing in my class para makalabas na ako at maka pag enjoy...
i always go to section 1 para ma iba ang naman ang nakikita ko...
di ako close sa mga classmate ko...
tulad dati wala naman talaga akong hilig makipag kaibigan sa mga classmate ko...
Dito ako naging closs sa mga Section 1 sa sobrang close... halos maging section 1 na ako...
Pati mga group project nila na sa mga bahay nila ginagawa lagi akong kasama...
meron nga akong natatandaan na isang section 1...
girl...
ay pinaiyak ko...
She cry to me para mailabas nya ang bigat na kanyang pasanpasan...
naaalala ko yun actually di talaga kami magkakilala...
pero sinabi ko sa kanya ang kanyang saloobin kaya siya napaluha at humagolgol...
nagtataka siya sa akin bakit ko alam???
kahit naman sino magtataka kasi di mo kilala ang isang tao pero alam nya ang nangyayari sayo
di ka ba magtataka nun???
Heart Reader lang poh ako... di ako Stalker...
Nag-uusap ang ating kaluluwa, nakikinig ang ating mga puso...
talent ko pala yun... magbasa at umunawa sa pinakailalim ng puso ng tao...
kaya pala madali kong mahawakan at ma-touch ang mga puso nila..
kasi marunong akong umintindi...
marami akong napaiyak na section 1.. di na lang ako magbibigay ng pangalan pero alam na nila na dilakado akong tao....
kung mabasa man nila ito sana maalala nila kung bakit sila napaluha habang kinakausap nila ako... alam ko nakatulong ako sa kanila dahil kahit na nagpupunas ng luha eh nakukuha pa nilang mag pasalamat sa akin...
sorry nga pala...
minsan pag ng co-comfort ako ng ganun nadadala ang puso ko...
di ko maiwang ma-inluv kase habang niyayakap ng puso ko ang puso nyo para intindihin ang nilalaman nito... pati ako naluluha...
lam ko ang kulang sa puso nyo ito ang pang unawa at pagmamahal, kaya tuloy sinusubukan kung punan ang kakulangan nito sana maintindihin ninyo ako...
sorry for that...
pero pansin ko every time na ginagamit ko ang pagbasa ng puso ng tao..
yung tao na ginamitan ko di ko na tototally close..
ewan ko kung bakit siguro dahil sa yun ang kabayaran ng talent ko na binigay ng Diyos...
ang mawala at maiwas sa akin ang taong hinalungkat ko ang pagkatao gamit lang ang puso nya...
kaya tuloy minsan naiisip kung mas maganda na lang na di ko sila ginamitan ng talent ko para di sila na layo sa akin...
nga pala... ginamit ko yung talent ko sa adviser naming KALOG!!! si Ms. Ilagan....
natutuwa naman akong kahit na mas bata ako sa kanya at medyo malaki ang agwat ng edad namin sa isa't isa nakinig siya sa mga payo ko... She listened to me kaya naging mas malayo ang naabot nya.. . after na ginamitan ko siya ng talent ko... at nakapag isip-isip ng matagal tagal.
she decide to left her career here in Philippines and go in USA...
She married a good and nice guy.... and now she have a beautiful life...
noong kailan lang eh nag Email siya sakin at nagpasalamat about may advised....
saya koh... may natutulungan din pala ako...
how faintful naman about sa mga ginagamitan ko nito... tinakda ng Diyos na makilala nila ako para mapagaan ang loob nila hindi para mahalin nila ako at mahalin ko sila....
kasabay sa panghihinayang nayun ay ang paghanap ko ng bagong kasiyahan sa buhay ko...
napalapit ako sa Section 1... hehehehe
Study, Section 1, Study, Uwian yun ang gawain ko...
nagsipag naman ako sa pag aaral ko...
dahil sa lagi akong nagsisimula ng mga pagpapasikat sa klase many of my classmate that "di sa pagyayabang" ngkaroon ng crush sa akin...
hehehe nakakatuwang isipin dahil sa palabiro ako at laging ngbibigay saya sa mga girls sa loob ng room may mga tao din palang na cucurious sa pagkatao ko...
nag enjoy ako... sobra!!! kumapal na ang mukha ko di na tulad dati na mahiyain...
di na ako nahihiyang humingi ng mga cp # at tel # ng mga girls....
lagi tuloy akong napapagalitan sa bahay dahil ang daming tumatawag sa phone... natutuwa naman ako dahil they want me to know deeper...
isa sa mga suki kung girls na lagi tumatawag sa phone namin kaht abutin kami ng 4am ng madaling araw ay si shane.... i forgot her full name cause ang hirap mg isip...
may B.f siya nung mga panahon na yun kaso sa akin nya naramdaman ang luv na gusto nya sa isang bf.... she confess to me about anything happen in her life na di pa nya nagagawa sa buhay nya... she share to me anything... na di ko naman inaasahan... kaya kahit ako ay nagulat dahil umaabot talaga kami ng 4am ng madaling araw tungkol lng sa lablyf nya...
i think i fall inluv with her...
sana ganun din siya sa akin...
napupuyat ako dahil sa kanya... pero handa ko pa rin siyang pakinggan kasi nagagawa nya ilabas ang mga sa loobin nya na di nya mgawang ilabas... i always make her cry... pero ayos din yun kasi gumagaan naman ang kanyang pinapasan....
Dun ko na laman na kaya ko palang bumasa at makinig sa puso ng tao....
di naman kami talaga nging totally close ni Shane sa phone lang talaga...
kasi nagkaka-iwasan kami pag nasa School na...
MU yata tawag dun... heheheh
I always finish what Im doing in my class para makalabas na ako at maka pag enjoy...
i always go to section 1 para ma iba ang naman ang nakikita ko...
di ako close sa mga classmate ko...
tulad dati wala naman talaga akong hilig makipag kaibigan sa mga classmate ko...
Dito ako naging closs sa mga Section 1 sa sobrang close... halos maging section 1 na ako...
Pati mga group project nila na sa mga bahay nila ginagawa lagi akong kasama...
meron nga akong natatandaan na isang section 1...
girl...
ay pinaiyak ko...
She cry to me para mailabas nya ang bigat na kanyang pasanpasan...
naaalala ko yun actually di talaga kami magkakilala...
pero sinabi ko sa kanya ang kanyang saloobin kaya siya napaluha at humagolgol...
nagtataka siya sa akin bakit ko alam???
kahit naman sino magtataka kasi di mo kilala ang isang tao pero alam nya ang nangyayari sayo
di ka ba magtataka nun???
Heart Reader lang poh ako... di ako Stalker...
Nag-uusap ang ating kaluluwa, nakikinig ang ating mga puso...
talent ko pala yun... magbasa at umunawa sa pinakailalim ng puso ng tao...
kaya pala madali kong mahawakan at ma-touch ang mga puso nila..
kasi marunong akong umintindi...
marami akong napaiyak na section 1.. di na lang ako magbibigay ng pangalan pero alam na nila na dilakado akong tao....
kung mabasa man nila ito sana maalala nila kung bakit sila napaluha habang kinakausap nila ako... alam ko nakatulong ako sa kanila dahil kahit na nagpupunas ng luha eh nakukuha pa nilang mag pasalamat sa akin...
sorry nga pala...
minsan pag ng co-comfort ako ng ganun nadadala ang puso ko...
di ko maiwang ma-inluv kase habang niyayakap ng puso ko ang puso nyo para intindihin ang nilalaman nito... pati ako naluluha...
lam ko ang kulang sa puso nyo ito ang pang unawa at pagmamahal, kaya tuloy sinusubukan kung punan ang kakulangan nito sana maintindihin ninyo ako...
sorry for that...
pero pansin ko every time na ginagamit ko ang pagbasa ng puso ng tao..
yung tao na ginamitan ko di ko na tototally close..
ewan ko kung bakit siguro dahil sa yun ang kabayaran ng talent ko na binigay ng Diyos...
ang mawala at maiwas sa akin ang taong hinalungkat ko ang pagkatao gamit lang ang puso nya...
kaya tuloy minsan naiisip kung mas maganda na lang na di ko sila ginamitan ng talent ko para di sila na layo sa akin...
nga pala... ginamit ko yung talent ko sa adviser naming KALOG!!! si Ms. Ilagan....
natutuwa naman akong kahit na mas bata ako sa kanya at medyo malaki ang agwat ng edad namin sa isa't isa nakinig siya sa mga payo ko... She listened to me kaya naging mas malayo ang naabot nya.. . after na ginamitan ko siya ng talent ko... at nakapag isip-isip ng matagal tagal.
she decide to left her career here in Philippines and go in USA...
She married a good and nice guy.... and now she have a beautiful life...
noong kailan lang eh nag Email siya sakin at nagpasalamat about may advised....
saya koh... may natutulungan din pala ako...
how faintful naman about sa mga ginagamitan ko nito... tinakda ng Diyos na makilala nila ako para mapagaan ang loob nila hindi para mahalin nila ako at mahalin ko sila....
Kabanata Apat - Third High
dahil nga sa katarantaduhan ko at kagaguhan ko...
napa-aga ang dating sa Quezon city...
xempre tulad ng ibang tao na nawalay sa kanilang minamahl ganun ko din
naramdaman ang pananabik na muli kong makita ang aking paaralan, kaibigan, at ang babaeng aking iniwanan...
Bad News...
pagbaba ko ng tricycle napansin kung wala pa rin nagbago...
ganun pa din ang itsura ng school ko...
pero sa labas lang pala yun...
habang nasa labas ako ay nakakaamoy ako ng parang uling...
pagpasok ko sa loob eh... namangha ako sa aking nakita... ung center building nmin...
wala na at puro pang gatong na lang ang makikita....
pero ayos lang...
dun pa rin ako ng enroll at nag-aral...
dahil nagbabakasakali pa rin ako na baka maibalik ko ang aking nakaraan.
kaso nagkamali ako...
Past is Past ika nga...
ang taong nabubuhay sa nakaraan walang mararating sa buhay ,kaya move on...
pasukan na i try my best to have a communication again with my past G.F.
pero bigo ako... wwahhhhhhhhh...
dala na daw siya sakin.... mang iiwan kasi ako!
sinayang ko daw ang luv na pinadama nya sa akin...
tanggap ko namam mali nga talaga ako...
I Learn to my Mistake...
so after na makatanggap ng pagsisisi mula sa kanya...
tinanggap ko na nawala na talaga siya sa akin...
She is happy with her Luv ones..
so wag na tayong makialam...
kung di lang siya happy dun sa B.F nya ... pakikialaman ko sila..
kaso happy siya eh..
so i focus to my study na lang...
punta doon punta dito... dayo sa section 1 dayo sa section 3...
dami friends...
kaya no problems....
sa kakadayo ko sa section 3... at nagkaroon ako ng mga friends as in close friends...
nanligaw ako sa isang girl.... Danielle Geneve Shalimar Nolasco full name nya...
Bigo ako...
hehehe bigo nanaman...
napunta kasi siya kay John section 1...
hehehe
ayos lang friends ko pa rin nman siya.... heheheh
pagkatapos nun...
i join in a fraternity again...
TAU GAMMA PHI GRAND FRATERNITY
bago pa ako makasali dito...
madalas ko na itong naririnig...
sikat talaga...
kaya naman na curious ako... I luv Challenges kaya I Join in...
Yung classmate ko kase Member na ng frat na ito..
ni recruit nya ako at sinabi nyang kaya ko yun...
lagi nyang bukang bibig na...
" tignan mo naman ang katawan ko sa katawan mo"
lagi nya kasing pinang frofront ung liit nya sa tanggad ko...
di na ako ng dalawang isip i join it...
kinaya ko nman... masakit talaga ang initiation
kase tradisyon na ito... "Pag di mo pinaghirapan ang isang bagay di mo mamahalin"
kaya pag naghirap ka dito sa Fraternity na ito... Mamahalin mo ito...
kaya tuloy hanggang ngayon Mahal ko parin ang Fraternity ko...
Nga pala...
Naging kami ulit ni Phinelyn hehehe yung Ex-Gf ko nung 1st year ako...
4th year siya... 3rd year ako...
dun ko naisip na pangit ang nabibitin sa relationship dapat ma-expirience nmin ang isa't isa..
Para akong isang taong pinadala sa malayong lugar para pag aralan at matuklasan ang mga kahinaan ko at malabanan ang takot ko...
nahubog ako ng panahon at mga karanasan ko sa pag-ibig kaya nung naging kami ulit
ni Phinelyn I apply my Past expirience ko sa Relationship...
lahat ng kahinaan ko noon na bago ko na...
kaya ngkaroon kami ng Solid relationship...
ayos! masaya ako... dahil kasama ko siya...
pero i found out na she still in-luv with her past B.F.
ginamit nya ako para matakpan ang butas sa kanyang puso...
Di ako manhid na tao...
panakip butas lang pala ako...
kahit na natuklasan ko tunay na nararamdaman nya sakin.
tinuloy ko pa rin ang relationship nmin...
nagbabakasakali na maghilum ang sugat na gawa ng Past B.F nya...
Pilit ang halik niya sakin... di ko ramdam ang luv....
di siya mgaling magsinungaling...
pakiramdam ko tuloy ini-imagine nyang ako ang Past B.f nya..
she never forget... that guy...
at inamin nyang may nangyari na sa kanila ng past B.F nya... awwwtzzz
kaso nung sinabi nya sakin yun...
napa-bilib nya ako sa kanya...
she put her trust in me...
kasi kung tutuusin di nman nya talaga kailangan sabihin yun...
di naman kasi yun ang habol ko sa kanya... our relationship
Minahal ko siya... Mahal na Mahal ko siya...
Daming beses ko ng pinatunayan sa kanya yun...
She always giving me challenges to prove that im honestly in-luv with her...
Actually di ako gusto ng Tito nya...
pero ung tumatayong ina nya..
close ko...
Hehehe
I luv her Tito kahit na sinasabi nyang wala si Phinelyn kahit nandun...
I luv her Tit0 kahit na sinisiraan nya akong babaero...
lahat ng nging challenges na binigay sa akin ng tito nya at ng mahal kong si Phinelyn tinanggap ko dahil mahal ko siya at sa palagay ko eh nakapasa nman ako..
kaya tuloy lalong ng init sa akin ang tito nya..
kaya tuloy kami ng break dahil lang din sa tito nya...
Tama bang i-black mail mo ang iyong pamangkin na di siya pag-aaralin ng college kung di siya makikipag break sa akin...
Awtttzzz Pero dahil Mahal ko siya at gusto ko siyang makapagtapos at may maabot siya sa buhay nya... nag decide na ako...
I'm Joecris Flaminiano willing to sacrifice anything para sakanya...
kahit pa ang relasyon nmin...
handa kung isuko...
maabot lang niya ang kanyang pangarap...
Luv you Phinelyn... hehehehe
napa-aga ang dating sa Quezon city...
xempre tulad ng ibang tao na nawalay sa kanilang minamahl ganun ko din
naramdaman ang pananabik na muli kong makita ang aking paaralan, kaibigan, at ang babaeng aking iniwanan...
Bad News...
pagbaba ko ng tricycle napansin kung wala pa rin nagbago...
ganun pa din ang itsura ng school ko...
pero sa labas lang pala yun...
habang nasa labas ako ay nakakaamoy ako ng parang uling...
pagpasok ko sa loob eh... namangha ako sa aking nakita... ung center building nmin...
wala na at puro pang gatong na lang ang makikita....
pero ayos lang...
dun pa rin ako ng enroll at nag-aral...
dahil nagbabakasakali pa rin ako na baka maibalik ko ang aking nakaraan.
kaso nagkamali ako...
Past is Past ika nga...
ang taong nabubuhay sa nakaraan walang mararating sa buhay ,kaya move on...
pasukan na i try my best to have a communication again with my past G.F.
pero bigo ako... wwahhhhhhhhh...
dala na daw siya sakin.... mang iiwan kasi ako!
sinayang ko daw ang luv na pinadama nya sa akin...
tanggap ko namam mali nga talaga ako...
I Learn to my Mistake...
so after na makatanggap ng pagsisisi mula sa kanya...
tinanggap ko na nawala na talaga siya sa akin...
She is happy with her Luv ones..
so wag na tayong makialam...
kung di lang siya happy dun sa B.F nya ... pakikialaman ko sila..
kaso happy siya eh..
so i focus to my study na lang...
punta doon punta dito... dayo sa section 1 dayo sa section 3...
dami friends...
kaya no problems....
sa kakadayo ko sa section 3... at nagkaroon ako ng mga friends as in close friends...
nanligaw ako sa isang girl.... Danielle Geneve Shalimar Nolasco full name nya...
Bigo ako...
hehehe bigo nanaman...
napunta kasi siya kay John section 1...
hehehe
ayos lang friends ko pa rin nman siya.... heheheh
pagkatapos nun...
i join in a fraternity again...
TAU GAMMA PHI GRAND FRATERNITY
bago pa ako makasali dito...
madalas ko na itong naririnig...
sikat talaga...
kaya naman na curious ako... I luv Challenges kaya I Join in...
Yung classmate ko kase Member na ng frat na ito..
ni recruit nya ako at sinabi nyang kaya ko yun...
lagi nyang bukang bibig na...
" tignan mo naman ang katawan ko sa katawan mo"
lagi nya kasing pinang frofront ung liit nya sa tanggad ko...
di na ako ng dalawang isip i join it...
kinaya ko nman... masakit talaga ang initiation
kase tradisyon na ito... "Pag di mo pinaghirapan ang isang bagay di mo mamahalin"
kaya pag naghirap ka dito sa Fraternity na ito... Mamahalin mo ito...
kaya tuloy hanggang ngayon Mahal ko parin ang Fraternity ko...
Nga pala...
Naging kami ulit ni Phinelyn hehehe yung Ex-Gf ko nung 1st year ako...
4th year siya... 3rd year ako...
dun ko naisip na pangit ang nabibitin sa relationship dapat ma-expirience nmin ang isa't isa..
Para akong isang taong pinadala sa malayong lugar para pag aralan at matuklasan ang mga kahinaan ko at malabanan ang takot ko...
nahubog ako ng panahon at mga karanasan ko sa pag-ibig kaya nung naging kami ulit
ni Phinelyn I apply my Past expirience ko sa Relationship...
lahat ng kahinaan ko noon na bago ko na...
kaya ngkaroon kami ng Solid relationship...
ayos! masaya ako... dahil kasama ko siya...
pero i found out na she still in-luv with her past B.F.
ginamit nya ako para matakpan ang butas sa kanyang puso...
Di ako manhid na tao...
panakip butas lang pala ako...
kahit na natuklasan ko tunay na nararamdaman nya sakin.
tinuloy ko pa rin ang relationship nmin...
nagbabakasakali na maghilum ang sugat na gawa ng Past B.F nya...
Pilit ang halik niya sakin... di ko ramdam ang luv....
di siya mgaling magsinungaling...
pakiramdam ko tuloy ini-imagine nyang ako ang Past B.f nya..
she never forget... that guy...
at inamin nyang may nangyari na sa kanila ng past B.F nya... awwwtzzz
kaso nung sinabi nya sakin yun...
napa-bilib nya ako sa kanya...
she put her trust in me...
kasi kung tutuusin di nman nya talaga kailangan sabihin yun...
di naman kasi yun ang habol ko sa kanya... our relationship
Minahal ko siya... Mahal na Mahal ko siya...
Daming beses ko ng pinatunayan sa kanya yun...
She always giving me challenges to prove that im honestly in-luv with her...
Actually di ako gusto ng Tito nya...
pero ung tumatayong ina nya..
close ko...
Hehehe
I luv her Tito kahit na sinasabi nyang wala si Phinelyn kahit nandun...
I luv her Tit0 kahit na sinisiraan nya akong babaero...
lahat ng nging challenges na binigay sa akin ng tito nya at ng mahal kong si Phinelyn tinanggap ko dahil mahal ko siya at sa palagay ko eh nakapasa nman ako..
kaya tuloy lalong ng init sa akin ang tito nya..
kaya tuloy kami ng break dahil lang din sa tito nya...
Tama bang i-black mail mo ang iyong pamangkin na di siya pag-aaralin ng college kung di siya makikipag break sa akin...
Awtttzzz Pero dahil Mahal ko siya at gusto ko siyang makapagtapos at may maabot siya sa buhay nya... nag decide na ako...
I'm Joecris Flaminiano willing to sacrifice anything para sakanya...
kahit pa ang relasyon nmin...
handa kung isuko...
maabot lang niya ang kanyang pangarap...
Luv you Phinelyn... hehehehe
Kabanata Tatlo - Second high
Sa Sobrang tamis ng Pagsasama nmin...
Tulad ng karamihang relasyon ng mga high school student...
natapos at naputol ito ng magbakasyon...
tulad nga ng sabi ko nagkaroon ng emergency sa pampanga...
nagkasikit ang lolo ko at kailangan kong umuwi para samahan ito...
buong akala ko good for vacation lang ang pag stay ko sa pampanga...
dahil nga sa mabait at masunurin ako... napilitan akong dito mag aral ng second year..
nalungkot ako dahil malalayo ako sa aking G.F.
pero kinakailangan talaga...
wala akong pasabi at walang nakaka alam na sa pampanga ako napad-pad...
enrollment na... nabalitaan kung hinihintay ako ng G.F. ko na mag pa-enroll sa Q.C
kaso walang Joecris Flaminiano na nagpa enroll sa second year...
nalungkot siya tulad ng ibang babae na iniwan ng kanilang minamahal sa buhay...
kaso talagang no choice ako...
nakapag enroll ako d2 sa Pasay City North High School... Bagong School... Whole day di tulad sa dati kong school na half day lng ang pasok...
Mabuhangin at maalikabok... unting galaw mo lang tanggal ang kintab ng sapatos mo. Black pants ang uniform pangbaba pero pag nag vacant na nagkukulay gray na sa dami ng alikabok sa school ground...
di tulad sa school ko dati na Simentado walang alikabok... makintab ang sapatos at di ka mag aamoy pawis sa sobrang init...
di sa pagyayabang lahat ng tinuturo ng mga teacher sakin dito
eh itinuro na sakin sa School ko sa Quezon City...
kaya ng top 1 ako dito...
nakakatuwang sabihin na ang first teacher ko sa Math ay nagpalit ng Subject para maiwasan niya ang mga correction ko sa mga mali mali nyang discussion..
heheheh imbis na Math siya, na padpad na lang siya sa English..
sa sobrang galing ko kahit na medyo may pagka tarantado...
napabilib ko ang lahat...
marami rami din nman ang may gustong maging kaibigan ako
marami ring nmang na insecure sa kagalingan ko
at marami rin na nayayabangan sa akin...
di nila ako masisi eh may pagyayabang nman talaga ako...
maraming gustong mging close ako para magpa tuitor...
at marami din ang naghahangan na ma kakopya sa akin ng tamang sagot...
pero di sa room ako na focus... di ko hilig makipag close sa mga classmate mas gusto ko pa sa ibang room.... heheheh
kaso di ako nkuntento na sa kabilang room ako dumadayo
pati sa kabilang school dinadayo ko na rin...
Dalawang High School kase un...
Isang Basa Air Base National High School at isang Pasay City North High School
Second year ako sa PCNHS Third naman ako sa BABNHS
hehehe kase lahat ng tropa ko sa BABNHS nag aaral...
kaya napapadalas ang tambay ko doon...
sarap buhay ko... nakaka ipon ako ng malaki kase lahat ng pera ko sa mga babae nang gagaling... hehehe isipin mo 40 + classmate kung girl tapos lahat un nagbibigay ng P5 sayo... di ba ang laki na agad ng kikitain mo... ayos noh!?.. di pa kasama sa 40+ na yan ang ibang section hehehe pati sa ibang school..
lakas ko mangikil... sesenyas lang ako alam na nila ang ilalabas nila.. hehehe
nga pala!
Sa Barangay ko nakita ang babaeng nagpahirap sakin si Liezl Buan hehehe
long period of ligawan...
Nakakatuwang isipin na makakakuha ako ng girlfriend sa isang sabi lang ng
"Miss Will You Merry Me!"
hehehe dahil may pagka-kalog siya... Um-Oo na lang siya nice...
We are always Sweet in each other pero di pa kami...
namili siya ng date kung kailan nya ako sasagutin...
one month kaming parang kami pero di pa niya ako sinasagot...
Nang dumating ang araw na sinagot niya ako dun parang napagod ang pagkatao ko...
di na ako pumupunta sa school nila Fumocus ako sa study ko para may pagmalaki ako sa kanya.. kaso ibang ang nangyari... dahil nga sa iba ang school nmin...
nasira kami sa isa't isa dahil sa chizzmizz...
Pagkalipas ng 1 week na di na kami ngkikita..
may umabot daw? na balita sa kanya na nangbababae lang ako kaya di ako nakaka dayo sa school nila...
Vacant nun.. may pumunta sa school ko at pinapatawag daw ako sa kabilang school....
i go to her classroom and i found her crying
umiiyak siya habang ako nman ay ng eexplain about sa sitwasyon nmin...
di kami ngkaintindihan
dahil puro luha ang sagot niya sa mga explanation ko...
inabot nya ang sulat ng pamamaalam sakin...
i dont really want to read her letter... kase ramdam ko kung para saan yun..
dahil sa tagal din nmn ng panliligaw ko sa kanya...
at kahit paano eh minahal ko siya...
napaiyak din ako habang iniisip ang kinalabasan ng relationship nmin...
after that i became a monster again... nilabas ko ang sama ng loob ko sa mga pangyayari sa buhay ko...
Nagtayo ako ng Fraternity na hinanting ng mga sundalo sa loob...
dati kasing lumang sinehan ang lugar na binaboy nmin...
Vandal dito Vandal doon... ang ginawa nmin dun...
at lahat ng pinturang ginamit nmin dun eh takas lang galing sa bodega ng Basa Air Base...
grabe talaga.
gumawa ako ng katarantadohan na naging dahilan para di ko na tapusin ang buong school year ko sa PCNHS at mag Especial emergency test at makapag transfer ng Third year sa Dating School at Alma matter ko ang Judge Juan Luna...
Tulad ng karamihang relasyon ng mga high school student...
natapos at naputol ito ng magbakasyon...
tulad nga ng sabi ko nagkaroon ng emergency sa pampanga...
nagkasikit ang lolo ko at kailangan kong umuwi para samahan ito...
buong akala ko good for vacation lang ang pag stay ko sa pampanga...
dahil nga sa mabait at masunurin ako... napilitan akong dito mag aral ng second year..
nalungkot ako dahil malalayo ako sa aking G.F.
pero kinakailangan talaga...
wala akong pasabi at walang nakaka alam na sa pampanga ako napad-pad...
enrollment na... nabalitaan kung hinihintay ako ng G.F. ko na mag pa-enroll sa Q.C
kaso walang Joecris Flaminiano na nagpa enroll sa second year...
nalungkot siya tulad ng ibang babae na iniwan ng kanilang minamahal sa buhay...
kaso talagang no choice ako...
nakapag enroll ako d2 sa Pasay City North High School... Bagong School... Whole day di tulad sa dati kong school na half day lng ang pasok...
Mabuhangin at maalikabok... unting galaw mo lang tanggal ang kintab ng sapatos mo. Black pants ang uniform pangbaba pero pag nag vacant na nagkukulay gray na sa dami ng alikabok sa school ground...
di tulad sa school ko dati na Simentado walang alikabok... makintab ang sapatos at di ka mag aamoy pawis sa sobrang init...
di sa pagyayabang lahat ng tinuturo ng mga teacher sakin dito
eh itinuro na sakin sa School ko sa Quezon City...
kaya ng top 1 ako dito...
nakakatuwang sabihin na ang first teacher ko sa Math ay nagpalit ng Subject para maiwasan niya ang mga correction ko sa mga mali mali nyang discussion..
heheheh imbis na Math siya, na padpad na lang siya sa English..
sa sobrang galing ko kahit na medyo may pagka tarantado...
napabilib ko ang lahat...
marami rami din nman ang may gustong maging kaibigan ako
marami ring nmang na insecure sa kagalingan ko
at marami rin na nayayabangan sa akin...
di nila ako masisi eh may pagyayabang nman talaga ako...
maraming gustong mging close ako para magpa tuitor...
at marami din ang naghahangan na ma kakopya sa akin ng tamang sagot...
pero di sa room ako na focus... di ko hilig makipag close sa mga classmate mas gusto ko pa sa ibang room.... heheheh
kaso di ako nkuntento na sa kabilang room ako dumadayo
pati sa kabilang school dinadayo ko na rin...
Dalawang High School kase un...
Isang Basa Air Base National High School at isang Pasay City North High School
Second year ako sa PCNHS Third naman ako sa BABNHS
hehehe kase lahat ng tropa ko sa BABNHS nag aaral...
kaya napapadalas ang tambay ko doon...
sarap buhay ko... nakaka ipon ako ng malaki kase lahat ng pera ko sa mga babae nang gagaling... hehehe isipin mo 40 + classmate kung girl tapos lahat un nagbibigay ng P5 sayo... di ba ang laki na agad ng kikitain mo... ayos noh!?.. di pa kasama sa 40+ na yan ang ibang section hehehe pati sa ibang school..
lakas ko mangikil... sesenyas lang ako alam na nila ang ilalabas nila.. hehehe
nga pala!
Sa Barangay ko nakita ang babaeng nagpahirap sakin si Liezl Buan hehehe
long period of ligawan...
Nakakatuwang isipin na makakakuha ako ng girlfriend sa isang sabi lang ng
"Miss Will You Merry Me!"
hehehe dahil may pagka-kalog siya... Um-Oo na lang siya nice...
We are always Sweet in each other pero di pa kami...
namili siya ng date kung kailan nya ako sasagutin...
one month kaming parang kami pero di pa niya ako sinasagot...
Nang dumating ang araw na sinagot niya ako dun parang napagod ang pagkatao ko...
di na ako pumupunta sa school nila Fumocus ako sa study ko para may pagmalaki ako sa kanya.. kaso ibang ang nangyari... dahil nga sa iba ang school nmin...
nasira kami sa isa't isa dahil sa chizzmizz...
Pagkalipas ng 1 week na di na kami ngkikita..
may umabot daw? na balita sa kanya na nangbababae lang ako kaya di ako nakaka dayo sa school nila...
Vacant nun.. may pumunta sa school ko at pinapatawag daw ako sa kabilang school....
i go to her classroom and i found her crying
umiiyak siya habang ako nman ay ng eexplain about sa sitwasyon nmin...
di kami ngkaintindihan
dahil puro luha ang sagot niya sa mga explanation ko...
inabot nya ang sulat ng pamamaalam sakin...
i dont really want to read her letter... kase ramdam ko kung para saan yun..
dahil sa tagal din nmn ng panliligaw ko sa kanya...
at kahit paano eh minahal ko siya...
napaiyak din ako habang iniisip ang kinalabasan ng relationship nmin...
after that i became a monster again... nilabas ko ang sama ng loob ko sa mga pangyayari sa buhay ko...
Nagtayo ako ng Fraternity na hinanting ng mga sundalo sa loob...
dati kasing lumang sinehan ang lugar na binaboy nmin...
Vandal dito Vandal doon... ang ginawa nmin dun...
at lahat ng pinturang ginamit nmin dun eh takas lang galing sa bodega ng Basa Air Base...
grabe talaga.
gumawa ako ng katarantadohan na naging dahilan para di ko na tapusin ang buong school year ko sa PCNHS at mag Especial emergency test at makapag transfer ng Third year sa Dating School at Alma matter ko ang Judge Juan Luna...
Subscribe to:
Posts (Atom)